Μετάβαση στο περιεχόμενο

Jessica Jones (1ος κύκλος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Jessica Jones (1ος κύκλος)
Αφίσα προώθησης πρώτου κύκλου
Όνομα ΣειράςJessica Jones
ΗθοποιοίΚρίστεν Ρίτερ
Μάικ Κόλτερ
Ρέιτσελ Τέιλορ
Γουίλ Τραβάλ
Έριν Μοριάρτι
Έκα Ντάρβιλ
Κάρι-Αν Μος
Ντέιβιντ Τένναντ
Αριθμός σεζόνΠρώτη
Αριθμός Επεισοδίων13 (47-56)
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Μετάδοση
ΚανάλιNetflix
Προβολή20 Νοεμβρίου 2015
Χρονολογική σειρά σεζόν
Έπεται →
2ος κύκλος

Ο πρώτος κύκλος της αμερικανικής διαδικτυακής τηλεοπτικής σειράς Jessica Jones, η οποία βασίζεται στον ομώνυμο χαρακτήρα των Marvel Comics, ακολουθεί μια πρώην υπερηρωίδα η οποία ανοίγει το δικό της γραφείο ντετέκτιβ, αφού η υπερηρωική καριέρα της φτάνει στο τέλος της εξαιτίας του Kilgrave. Τα γεγονότα διαδραματίζονται μέσα στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel (MCU), αποτελώντας μία συνοχή με ταινίες και άλλες τηλεοπτικές σειρές του franchise. Η παραγωγή του πρώτου κύκλου έγινε από τη Marvel Television σε συνεργασία με τα ABC Studios και την εταιρία παραγωγής Tall Girls Productions. Επικεφαλής του πρώτου κύκλου ήταν η Μελίσα Ρόζενμπεργκ.

Η Κρίστεν Ρίτερ πρωταγωνιστεί στη σειρά ως Τζέσικα Τζόουνς, με τον Ντέιβιντ Τένναντ να ενσαρκώνει τον Kilgrave, πλαισιωμένοι από τους Μάικ Κόλτερ, Ρέιτσελ Τέιλορ, Γουίλ Τραβάλ, Έριν Μοριάρτι, Έκα Ντάρβιλ και Κάρι-Αν Μος. Η σειρά Jessica Jones μπήκε στο στάδιο της ανάπτυξης στα τέλη του 2013, με τη Ρόζενμπεργκ να επανεπεξεργάζεται μια σειρά βασισμένη στον ίδιο χαρακτήρα, την οποία είχε προηγουμένως αναπτύξει για το ABC. Η Ρίτερ προσλήφθηκε για τον ρόλο της Τζόουνς τον Δεκέμβριο του 2014 και η παραγωγή έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη από τον Φεβρουάριο έως τον Αύγουστο του 2015. Ο πρώτος κύκλος καταπιάνεται με θέματα βιασμού και βίαιων επιθέσεων, και προορισμός του ήταν πάντα να απευθύνεται σε πιο «ενήλικο» κοινό σε σχέση με άλλα πρότζεκτ της Marvel, ιδιαίτερα όσον αφορά το σεξουαλικό κομμάτι. Η φωτογραφία της σειράς είναι εμπνευσμένη από το νουάρ ύφος, ενώ η εταιρία οπτικών εφέ Shade VFX εστίασε στο να δημιουργήσει «αόρατα» εφέ που θα υποστήριζαν τη ρεαλιστική απεικόνισή της.

Στις 17 Νοεμβρίου 2015, τα πρώτα δύο επεισόδια του πρώτου κύκλου έκαναν πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη, ενώ στις 20 Νοεμβρίου κυκλοφόρησαν και τα 13 επεισόδια στην πλατφόρμα του Netflix, με εκτιμώμενη υψηλή τηλεθέαση και θετικές κριτικές. Οι κριτικοί επαίνεσαν τις ερμηνείες των Ρίτερ και Τένναντ, καθώς επίσης και τον νουάρ τόνο, την προσέγγιση στη σεξουαλικότητα και την κάλυψη σκοτεινότερων θεμάτων όπως ο βιασμός, οι βίαιες επιθέσεις και η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Ο κύκλος βραβεύτηκε με ένα βραβείο Peabody στην κατηγορία «Διασκέδαση και Παιδικά Προγράμματα» και ένα βραβείο Hugo για δράματα σύντομης μορφής. Ο δεύτερος κύκλος της σειράς πήρε επίσημα το πράσινο φως στις 17 Ιανουαρίου 2016.[1]

Αρ.
επεισοδίου
σειράς
Αρ.
επεισοδίου
κύκλου
Τίτλος Σκηνοθεσία Σενάριο Α' Προβολή[2]
11 "AKA Ladies Night" S. J. ClarksonMelissa Rosenberg20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζέσικα Τζόουνς, μια αλκοολική «χαρισματική» ιδιωτική ντετέκτιβ με υπεράνθρωπη δύναμη και ικανότητα να πετάει, παραδίδει μια κλήτευση στον ιδιοκτήτη στριπτιζάδικου Γκρέκορι Σφίρις εκ μέρους της δικηγόρου Τζέρι Χόγκαρθ (η οποία διατηρεί παράνομο δεσμό με τη βοηθό της Παμ πίσω από την πλάτη της συζύγου της, Δρ. Γουέντι Ρος-Χόγκαρθ). Κατά την παράδοση, η Τζόουνς φανερώνει τις ικανότητές της στον Σφίρις. Όταν δεν δουλεύει, κατασκοπεύει τον Λουκ Κέιτζ, έναν ιδιοκτήτη μπαρ, ο οποίος όταν την βλέπει στο μπαρ της προσφέρει δωρεάν αλκοόλ, καθώς είναι «Βραδιά Κυριών», και οι δυο τους να καταλήγουν να κοιμούνται μαζί. Η Τζόουνς, όταν βλέπει τη φωτογραφία μιας γυναίκας στο μπάνιο του, φεύγει αναστατωμένη. Η Μπάρμπαρα και ο Μπομπ Σλότμαν προσεγγίζουν την Τζόουνς όταν η κόρη τους, Χόουπ, αρχίζει να φέρεται παράξενα και τελικά εξαφανίζεται. Η Τζόουνς ανακαλύπτει πως η Χόουπ είναι μαζί με τον Kilgrave, έναν άντρα με την ικανότητα να ελέγχει το μυαλό και ο οποίος στο παρελθόν έλεγχε και τη Τζόουνς, προκαλώντας της διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Η Τζόουνς πίστευε πως ο Kilgrave είχε πεθάνει. Θέλει να το σκάσει, αλλά πείθεται από την φίλη της και θετή αδελφή της, Τρις Γουόκερ, να βοηθήσει τη Χόουπ. Η Τζόουνς τη βρίσκει, αλλά η επιρροή του Kilgrave πάνω της είναι ακόμα ισχυρή, με αποτέλεσμα η Χόουπ να δολοφονήσει τους γονείς της. 
22 "AKA Crush Syndrome" S. J. ClarksonMicah Schraft20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς ανακρίνεται από τον Ντετέκτιβ Κλέμονς για την υπόθεση της Χόουπ, ο οποίος έχει επίσης ανακαλύψει τις φωτογραφίες που η Τζόουνς τράβηξε όταν παρακολουθούσε τον Κέιτζ. Η Τζόουνς λέει ψέματα στον Κέιτζ πως την προσέλαβε ο σύζυγος της γυναίκας με την οποία κοιμήθηκε και αργότερα, ο Κέιτζ που δεν γνώριζε πως ήταν παντρεμένη, την αντιμετωπίζει λέγοντάς της πως πια το γνωρίζει και την διώχνει. Εκείνη, πάει στον άντρα της να τον ρωτήσει περί αυτού αλλά εκείνος δεν γνωρίζει τίποτα. Έτσι, μαθαίνοντας πια για την απιστία της, επιτίθεται στον Κέιτζ μαζί με μια ομάδα φίλων του. Η Τζόουνς τον βοηθά να αποκρούσει τους άντρες και μαθαίνει πως και ο Κέιτζ είναι χαρισματικός, αφού το σώμα του είναι άφθαρτο. Η Χόγκαρθ συμφωνεί να αντιπροσωπεύσει τη Σλότμαν αν η Τζόουνς της αποδείξει πως ο Kilgrave υπάρχει. Η Τζόουνς θυμάται όταν τον είχε αφήσει να πεθάνει όταν τον κτύπησε ένα λεωφορείο και τώρα ψάχνει τον οδηγό του ασθενοφόρου που τον είχε παραλάβει. Τον βρίσκει και μαθαίνει πως έχει χαρίσει τα δύο του νεφρά στον Kilgrave, εξού και τώρα βρίσκεται συνεχώς συνδεδεμένος με μηχάνημα αιμοδιάλυσης. Η Τζόουνς εντοπίζει τον γιατρό που δώρισε ανώνυμα το μηχάνημα στον οδηγό κι εκείνος συμφωνεί να καταθέσει υπέρ της Σλότμαν. Λέει επίσης στην Τζόουνς πως έκανε την επέμβαση στον Kilgrave χωρίς αναισθησία, αφού αυτό θα τον εμπόδιζε να ελέγχει το μυαλό του. Όταν η Χόγκαρθ συναντά την Σλότμαν, η δεύτερη της αποκαλύπτει πως και η Τζόουνς ήταν κάποτε υπό τον έλεγχο του Kilgrave. 
33 "AKA It's Called Whiskey" David PetrarcaΙστορία από: Liz Friedman
Γραμμένο από: Liz Friedman & Scott Reynolds
20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς και ο Κέιτζ έρχονται πιο κοντά εξαιτίας των δυνάμεών τους, ενώ η Τζόουνς προσπαθεί επίσης να βρει ένα χειρουργικό αναισθητικό, το οποίο θα χρησιμοποιήσει στον Kilgrave. Η Χόγκαρθ παίρνει διαζύγιο από τη Γουέντι, η οποία έχει ανακαλύψει πια τον παράνομο δεσμό της. Επίσης, ως συνήγορος πια της Σλότμαν, οργανώνει με τη Γουόκερ μια ζωντανή ραδιοφωνική συνέντευξη όπου η Σλότμαν θα μπορέσει να μιλήσει για τον Kilgrave. Η Γουόκερ προτρέπει στον αέρα τον οποιονδήποτε πιστεύει πως τον πλησίασε ο Kilgrave αναγκάζοντάς τον να κάνει πράγματα που δεν ήθελε, να επικοινωνήσει με την Χόλγκραθ ενώ, χάνοντας τον έλεγχο, προβάλλει τον Kilgrave στον αέρα. Ο Kilgrave εξοργισμένος με αυτό, στέλνει τον αστυνομικό Γουίλ Σίμπσον να σκοτώσει τη Γουόκερ. Της επιτίθεται και λίγο πριν την σκοτώσει, τον σταματάει η Τζόουνς. Βλέποντας πως αν δεν εκπληρώσει τις διαταγές που έλαβε δε θα φύγει, χορηγεί στην Γουόκερ αναισθητικό, πείθοντάς τον πως είναι νεκρή. Η Τζόουνς ακολουθεί τον Σίμπσον για να βρει τον Kilgrave, ο οποίος τον διατάζει να πηδήξει από το μπαλκόνι. Στην προσπάθειά της να τον σώσει, η Τζόουνς τον ρίχνει αναίσθητο, τον κουβαλάει κάτω στον δρόμο και όταν συνέρχεται τον πείθει πως πήδηξε και τον έπιασε. Ψάχνοντας το σπίτι στο οποίο βρισκόταν ο Kilgrave, η Τζόουνς ανακαλύπτει ένα δωμάτιο γεμάτο με δικές της φωτογραφίες. 
44 "AKA 99 Friends" David PetrarcaHilly Hicks, Jr.20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς αναλαμβάνει μια υπόθεση από την σχεδιάστρια κοσμημάτων Όντρεϊ Ίστμαν, η οποία αναζητά αποδείξεις πως ο σύζυγός της την απατά. Ο Τζόουνς εντοπίζει τον σύζυγο της Ίστμαν στο ραντεβού με την ερωμένη του, αλλά ανακαλύπτει πως όλο αυτό ήταν μια παγίδα που έστησε η Ίστμαν, η οποία κατηγορεί και θέλει να εκδικηθεί τους χαρισματικούς ανθρώπους για τον θάνατο της μητέρας της κατά «το συμβάν». Εξοργισμένη καθώς θυμάται τον θάνατο των δικών της γονιών, η Τζόουνς πείθει τους Ίστμαν να την αφήσουν ήσυχη ενώ επιδεικνύει τη δύναμή της και μπλοφάρει για το πόσους φίλους σαν αυτή έχει στην πόλη. Η Χόγκαρθ και η Τζόουνς συναντούν ανθρώπους που ισχυρίζονται πως ήταν υπό τον έλεγχο του Kilgrave, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μια ομάδα στήριξης για αυτούς που έχουν όντως επηρεαστεί από εκείνον. Ο Σίμπσον επιχειρεί να απολογηθεί στην τρομοκρατημένη Γουόκερ για τα όσα της έκανε όσο βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Kilgrave, με αποτέλεσμα οι δυο τους τελικά να έρθουν πιο κοντά εξαιτίας αυτής της εμπειρίας. Η Τζόους παρακολουθεί υλικό από τις κάμερες παρακολούθησης των δρόμων το οποίο της παραχώρησε ο Σίμπσον και, σε συνδυασμό με κάποια στοιχεία που κατάφερε να βρει από την ομάδα στήριξης, ανακαλύπτει πως ο φωτογράφος που την κατασκοπεύει για λογαριασμό του Kilgrave είναι ο εθισμένος στα ναρκωτικά γείτονάς της, Μάλκομ Ντουκάς. 
55 "AKA The Sandwich Saved Me" Stephen SurjikDana Baratta20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς θυμάται το σύντομο διάστημα που ενεργούσε ως υπερήρωας καθώς βρίσκεται σε δίλημμα αν θα πρέπει να σώσει τον Ντουκάς ή να τον χρησιμοποιήσει για να εντοπίσει τον Kilgrave. Η Γουόκερ και ο Σίμπσον αρχίζουν μια ρομαντική σχέση, ενώ η Τζόουνς δέχεται απρόθυμα τη βοήθειά του στο σχέδιό της να πιάσει τον Kilgrave. Ο Σίμπσον την προμηθεύει με ειδικές επιχειρησιακές δεξιότητες και επαφές, συμπεριλαμβανομένης και της πρόσβασης σε ένα ερμητικά σφραγισμένο δωμάτιο όπου θα μπορούσαν να κρατήσουν τον Kilgrave μετά το τέλος της επίδρασης του αναισθητικού. Ακολουθούν τον Ντουκάς στη συνάντησή του με τον Kilgrave, όπου ανταλλάσσει φωτογραφίες της Τζόουνς με ναρκωτικά, στα οποία ο Kilgrave τον έκανε να εθιστεί έτσι ώστε να μπορεί να τον υπηρετεί ακόμα κι όταν ο έλεγχος πάνω του εξαφανιζόταν (μετά από 12 ώρες χωρίς επαφή). Ο Σίμπσον πυροβολεί τον Kilgrave με το αναισθητικό αλλά δεν τον σκοτώνουν, αφού είναι απαραίτητος για την αθώωση της Σλότμαν. Τον βάζουν μέσα στο φορτηγάκι απόδρασης, το οποίο οδηγεί η Γουόκερ, αλλά δέχονται επίθεση από σωματοφύλακες τους οποίους είχε προσλάβει ο Kilgrave και οι οποίοι καταφέρνουν να το σκάσουν παίρνοντάς τον μαζί τους. Η Τζόουνς αποφασίζει να βοηθήσει τον Ντουκάς να ξεπεράσει τον εθισμό του. 
66 "AKA You're a Winner!" Stephen SurjikEdward Ricourt20 Νοεμβρίου 2015
Ο Kilgrave χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για να κερδίσει μια παρτίδα πόκερ και ξοδεύει τα χρήματα που κέρδισε για να αγοράσει το σπίτι στο οποίο έζησε τα παιδικά της χρόνια η Τζόουνς. Η Σλότμαν, αφού πληρώνει μια συγκρατούμενή της να την κτυπήσει, ομολογεί στην Τζόουνς πως είναι έγκυος στο παιδί του Kilgrave και προσπαθεί να αποβάλει. Η Τζόουνς της δίνει ένα χάπι αποβολής, ενώ η Χόγκαρθ παίρνει κρυφά το νεκρό έμβρυο. Ο Κέιτζ προσλαμβάνει τη Τζόουνς να τον βοηθήσει να βρει τον αδελφό κάποιας, η οποία έχει στοιχεία πως ο θάνατος της γυναίκας του Κέιτζ, Ρίβα Κόνορς, δεν ήταν ατύχημα. Η Κόνορς είχε αφήσει στον Κέιτζ οδηγίες για το πού θα έβρισκε ένα κουτί που είχε κρύψει, αλλά όταν πήγε να το ψάξει δεν το βρήκε. Η Τζόουνς θυμάται τον Kilgrave να αναγκάζει την Κόνορς να τους οδηγήσει στο κουτί, όπου η Τζόους το ξέθαψε και στη συνέχεια σκότωσε την Κόνορς. Η Τζόουνς και ο Κέιτζ βρίσκουν τον χαμένο αδελφό και τους δίνεται ένας φάκελος όπου φαίνεται πως ο οδηγός του λεωφορείου ήταν μεθυσμένος όταν κτύπησε την Κόνορς (στην πραγματικότητα κτύπησε τον Kilgrave). Βλέποντας αυτό, ο Κέιτζ αποζητά εκδίκηση και βρίσκει τον οδηγό για να τον σκοτώσει. Η Τζόουνς επεμβαίνει και μη έχοντας άλλη επιλογή λέει στον Κέιτζ την αλήθεια: πως εκείνη σκότωσε τη γυναίκα του ενώ βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Kilgrave. Έπειτα από αυτό, ο Κέιτζ φεύγει μη μπορώντας να τη συγχωρέσει που του το έκρυψε, ενώ ταυτόχρονα επιδίωκε μια πιο στενή σχέση μαζί του. 
77 "AKA Top Shelf Perverts" Simon Cellan JonesJenna Reback & Micah Schraft20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς μεθυσμένη, με τη Χόγκαρθ να της έχει ζητήσει να πείσει τη Γουέντι να υπογράψει το διαζύγιο, πλησιάζει τη Γουέντι απειλητικά στο μετρό και στην προσπάθειά της να την κάνει να υπογράψει, σχεδόν την σκοτώνει. Η Γουέντι συνεχίζει να αρνείται να υπογράψει θέτοντας νέους όρους μετά την απειλή που δέχτηκε για τη ζωή της. Ο Ντουκάς βοηθά τη Τζόουνς να φτάσει στο διαμέρισμά της, όπου βρίσκουν τον Ρούμπεν νεκρό. Γνωρίζοντας πως υπεύθυνος είναι ο Kilgrave, η Τζόουνς επινοεί ένα απελπισμένο σχέδιο: να κλειστεί σε φυλακή υψίστης ασφαλείας έτσι ώστε όταν ο Kilgrave έρθει να τη σώσει, οι ικανότητές του να καταγραφούν στις κάμερες. Η Γουόκερ και ο Σίμπσον έχουν το δικό τους σχέδιο. Ο Σίμπσον ακολουθεί τους φύλακες του Kilgrave οι οποίοι τον οδηγούν στο παλιό σπίτι της Τζόουνς, κάτι το οποίο δεν αποκαλύπτει στη Γουόκερ. Ο Ντουκάς προσπαθεί να ξεφορτωθεί το σώμα του Ρούμπεν για να αποτρέψει το σχέδιο της Τζόουνς, αλλά εκείνη τον βρίσκει. Βάζοντας σε εφαρμογή το σχέδιό της, η Τζόουνς πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα με το κεφάλι του Ρούμπεν ομολογώντας πως εκείνη τον σκότωσε. Η κατάθεσή της διακόπτεται όταν ο Kilgrave καταφτάνει και θέτει υπό τον έλεγχό του όλο το αστυνομικό τμήμα, δηλώνοντας την αγάπη του για τη Τζόουνς. Την καλεί «σπίτι» και φεύγει, φροντίζοντας να εξαφανιστούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία πως βρισκόταν εκεί ή πως αυτά που κατέθεσε η Τζόουνς ήταν αλήθεια. Αργότερα, ο Σίμπσον βλέπει τη Τζόουνς να εισέρχεται με τη θέλησή της στο σπίτι με τον Kilgrave. 
88 "AKA WWJD?" Simon Cellan JonesScott Reynolds20 Νοεμβρίου 2015
Ο Τζόουνς ζει για λίγες μέρες με τον Kilgrave. Αν κι εκείνος της έχει πάρει το τηλέφωνο για να μην μπορεί να τον ηχογραφήσει, η Τζόουνς καταφέρνει να πάρει αυτό του Σίμπσον όταν τον βρίσκει μέσα στο σπίτι με σκοπό να τοποθετήσει βόμβα. Μη θέλοντας να αφήσει τον Kilgrave να πεθάνει πριν η Σλότμαν είναι ελεύθερη, η Τζόουνς λέει στον Kilgrave για τη βόμβα. Ο Kilgrave, στην προσπάθειά του να πείσει πως αυτό που κατέληξε να είναι είναι αποτέλεσμα βίας που του ασκήθηκε όταν ήταν παιδί, δείχνει στη Τζόουνς υλικό από ένα στικάκι (το οποίο ήταν αυτό που είχε στην κατοχή της η Κόνορς) όπου φαίνονται οι γονείς του να κάνουν πειράματα πάνω του όταν ήταν παιδί και τελικά εκείνος να τους σταματά με μια διαταγή. Η Τζόουνς δείχνει στον Kilgrave πως μπορεί να χρησιμοποιεί την ικανότητά του για καλό, πείθοντάς τον να σώσει μια οικογένεια. Επισκέπτεται τη Γουόκερ και τη ρωτάει αν θα έπρεπε να μείνει με τον Kilgrave και να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του για καλό. Ξέροντας πως αν δεν επιστρέψει, ο Kilgrave θα κάνει κακό στους «υπηρέτες» του, επιστρέφει και δημιουργώντας αντιπερισπασμό καταφέρνει να τον κοιμίσει και να τον πάρει μαζί της, πριν τη σταματήσει ο Σίμπσον. Ο Σίμπσον όμως τραυματίζεται σοβαρά από τη δική του βόμβα, την οποία ο Kilgrave άφησε πίσω για εκείνον. 
99 "AKA Sin Bin" John DahlJamie King & Dana Baratta20 Νοεμβρίου 2015
Η Γουόκερ τρέχει να πάει τον Σίμπσον στο νοσοκομείο, όπου εκείνος επιμένει να τον δει ο Δρ. Κόζλοφ τον οποίο γνωρίζει από τον καιρό που υπηρετούσε στον Στρατό. Ο Κόζλοφ του δίνει κάποια χάπια, τα οποία κάνουν τα τραύματά του να θεραπευτούν με θαυματουργό τρόπο. Η Τζόουνς αιχμαλωτίζει τον Kilgrave στο ερμητικά σφραγισμένο δωμάτιο που της παραχώρησε ο Σίμπσον, όπου σκοπεύει να τον βασανίσει μέχρι να τον αναγκάσει να χρησιμοποιήσει την ικανότητά του μπροστά στην κάμερα. Η Χόγκαρθ την προειδοποιεί πως αυτό θα στερήσει από την υπόθεσή τους να φτάσει στο δικαστήριο και πως ο Εισαγγελέας έχει προσφέρει συμφωνία στην Σλότμαν να εκτίσει ποινή 20 χρόνων (αντί ισοβίων) αν παραδεχτεί την ενοχή της. Η Τζόουνς πείθει τη Σλότμαν να μην δεχτεί τη συμφωνία και καταστρώνει καινούριο σχέδιο. Από το υλικό των πειραμάτων στον Kilgrave, καταφέρνει να μάθει τα ονόματα των γονιών του, Λουίζ και Άλμπερτ Τόμπσον, και από τις φωτογραφίες συνειδητοποιεί πως η μητέρα του είναι μέλος της ομάδας στήριξης θυμάτων του Kilgrave. Η Τζόουνς αντιμετωπίζει εκείνην και τον Άλμπερτ και τους πείθει να έρθουν αντιμέτωποι με τον γιο τους. Η Τζόουνς αναγκάζει επίσης τον Κλέμονς να παρευρίσκεται στο δωμάτιο ως μάρτυρας. Στο κελί, ο Kilgrave δείχνει μετανιωμένος μπροστά στους γονείς του αλλά, όταν η Λουίζ επιχειρεί να τον σκοτώσει για να τον σταματήσει από το να κάνει κακό ξανά, εκείνος την αναγκάζει να αυτομαχαιρωθεί σκοτώνοντάς την. Η Τζόουνς σώζει τον Άλμπερτ από παρόμοια τύχη, αλλά ο Kilgrave καταφέρνει να το σκάσει. 
1010 "AKA 1,000 Cuts" Rosemary RodriguezDana Baratta & Micah Schraft20 Νοεμβρίου 2015
Ο τραυματισμένος Kilgrave αναγκάζει τη Χόγκαρθ να τον πάει σε έναν γιατρό και τον πηγαίνει στη Γουέντι, ελπίζοντας πως θα την αναγκάσει να υπογράψει τα χαρτιά του διαζυγίου. Αντί αυτού, ο Kilgrave διατάζει τη Γουέντι να σκοτώσει τη Χόγκαρθ με χίλιες μαχαιριές (lingchi) ως εκδίκηση. Η Παμ φτάνει στο σπίτι και άθελά της σκοτώνει τη Γουέντι όταν τη κτυπάει με ένα βάζο στο κεφάλι στην προσπάθειά της να σώσει τη Χόγκαρθ. Ο Τόμπσον αποκαλύπτει πως η ικανότητα του Kilgrave είναι απλά ένας ιός και μαθαίνοντας πως η Τζέσικα έχει ανοσία στην επιρροή του, προτείνει πως θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα εμβόλιο χρησιμοποιώντας το αίμα της. Ο Σίμπσον, υπό την επήρεια των χαπιών του Κόζλοφ (τα οποία ενισχύουν την πολεμική απόδοση και μουδιάζουν τον πόνο), φτάνει στο κελί όπου ο Κλέμονς προσέχει τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του Kilgrave μέχρι να καταφτάσουν ενισχύσεις. Αποφασισμένος να σκοτώσει τον Kilgrave παρά να τον παραδώσει στη δικαιοσύνη, ο Σίμπσον σκοτώνει τον Κλέμονς και καταστρέφει τα στοιχεία. Στη συνέχεια, βρίσκει τη Γουόκερ με τον Τόμπσον, ο οποίος αποτυγχάνει να δημιουργήσει το εμβόλιο, αλλά η Γουόκερ τον διώχνει βλέποντας το πόσο ασταθής είναι, ενώ καταφέρνει να πάρει κάποια από τα χάπια του. Ο Kilgrave καταφέρνει να βγάλει τη Σλότμαν από τη φυλακή και την ανταλλάζει με τον πατέρα του. Κατά την ανταλλαγή, η Σλότμαν αυτοκτονεί ώστε η Τζόουνς να μπορεί να σκοτώσει τον Kilgrave χωρίς να έχει τύψεις πως αν το κάνει, θα της στερούσε την ελευθερία της. 
1111 "AKA I've Got the Blues" Uta BriesewitzScott Reynolds & Liz Friedman20 Νοεμβρίου 2015
Η Τζόουνς θυμάται να ξυπνάει έπειτα από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα ως η μόνη επιζήσασα από την οικογένειά της και να υιοθετείται από τους Γουόκερ ως διαφημιστικό κόλπο της καταπιεστικής μητέρας της Τρις, με σκοπό να ανεβάσει τη δημοφιλία της Τρις η οποία πρωταγωνιστεί στη σειρά 'Patsy!' Σύντομα μετά από αυτό, η Τζόουνς ανακαλύπτει τις δυνάμεις της. Στο παρόν, η Τζόουνς καλύπτει τον θάνατο της Σλότμαν και την εμπλοκή του Kilgrave σε αυτόν, ξεκινώντας να ψάχνει στα νεκροτομεία για το σώμα του Τόμπσον, ελπίζοντας πως μέσω αυτού θα βρει στοιχεία να την οδηγήσουν στον Kilgrave. Επηρεασμένη από τη σοβαρή έλλειψη ύπνου, η Τζόουνς τραυματίζεται σε ένα ατύχημα, αλλά καταφέρνει να βρει το σώμα του Κλέμονς. Από τα στοιχεία συμπεραίνει πως αυτός που τον σκότωσε ήταν ο Σίμπσον κι όχι ο Kilgrave. Συμφωνεί να συναντήσει τον Σίμπσον στο διαμέρισμά της, όπου της επιτίθεται. Η Τζόουνς, τραυματισμένη από το ατύχημα, δεν μπορεί να τον νικήσει, ενώ η Γουόκερ καταφθάνει και χρησιμοποιεί τα χάπια που έκλεψε από τον Σίμπσον για να βοηθήσει την Τζόουνς. Καταφέρνουν να τον ακινητοποιήσουν αλλά, μη συνηθισμένη στα χάπια, η Γουόκερ καταρρέει και η Τζόουνς την πάει στο νοσοκομείο. Καθώς αναρρώνει, ο Κόζλοφ παίρνει τον αναίσθητο Σίμπσον από το διαμέρισμα της Τζόουνς και ο Kilgrave προειδοποιεί τη Τζόουνς πως έχει βρει τον Κέιτζ. Η Τζόουνς πάει να βρει τον Κέιτζ στο μπαρ του αλλά, όταν φτάνει εκεί, εκείνος το ανατινάζει μπροστά της με τον ίδιο μέσα σε αυτό. 
1212 "AKA Take a Bloody Number" Billy GierhartHilly Hicks, Jr.20 Νοεμβρίου 2015
Ο Κέιτζ επιβίωσε της έκρηξης και αποκαλύπτει στη Τζόουνς πως ο Κίγκρεϊβ τον διέταξε να καταστρέψει το μπαρ του. Η Γουόκερ μαθαίνει πως ο Κόζλοφ δουλεύει για την «IGH», μια εταιρία που είχε πληρώσει επίσης τον ιατρικό λογαριασμό της Τζόουνς μετά το ατύχημα που είχε ως παιδί και, ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο στην απόκτηση των ικανοτήτων της. Αφού ο Κέιτζ εξιστορεί στην Τζόουνς τα γεγονότα που οδήγησαν στην έκρηξη, συνειδητοποιούν πως ο Kilgrave κρατάει τον Τόμπσον ζωντανό για να βρει τρόπο να ενισχύσει την ικανότητά του. Καθώς ερευνούν, ο Κέιτζ συγχωρεί την Τζόουνς για τον ρόλο που έπαιξε στον θάνατο της γυναίκας του και οι δυο τους αρχίζουν να έρχονται και πάλι κοντά. Βρίσκουν ένα κλαμπ όπου ο Kilgrave δοκίμασε την ενισχυμένη ικανότητά του, κι ενώ βρίσκονται εκεί καταφτάνει και ο Kilgrave. Αποκαλύπτει στην Τζόουνς πως όλο αυτό το διάστημα είχε υπό τον έλεγχό του τον Κέιτζ κι εκείνος ήταν που τον έκανε να τη συγχωρέσει με σκοπό να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Τώρα, τον διατάζει να την σκοτώσει, ενώ εκείνος το σκάει. Η αστυνομία φτάνει στον χώρο και ο Κέιτζ τους εξουδετερώνει, αλλά η Τζόουνς καταφέρνει να τον πυροβολήσει στο κεφάλι σε κενό σημείο, ρίχνοντάς τον αναίσθητο. 
1313 "AKA Smile" Michael RymerΙστορία από: Jamie King & Scott Reynolds
Γραμμένο από: Scott Reynolds & Melissa Rosenberg
20 Νοεμβρίου 2015
Με τον Κέιτζ αναίσθητο και να χρειάζεται ιατρική περίθαλψη, η νοσοκόμα Κλερ Τεμπλ - η οποία έχει προηγούμενη εμπειρία φροντίδας χαρισματικών ατόμων - συμφωνεί να τον προσέχει όσο η Τζόουνς θα προσπαθεί να εντοπίσει τον Kilgrave. Στο μεταξύ, ο Kilgrave δεν είναι ικανοποιημένος με τις προσπάθειες του Τόμπσον να ενισχύσει την ικανότητά του μέχρι στιγμής. Ο Τόμπσον, για να το πετύχει αυτό, χρησιμοποιεί τα υπολείμματα από το νεκρό έμβρυο που απέβαλε η Σλότμαν και τα οποία κράτησε η Χόγκαρθ, και πιστεύει πως αν ο Kilgrave πάρει όλη τη δόση φαρμάκου που δημιούργησε, τότε θα μπορεί να ελέγχει ξανά τη Τζόουνς. Χρησιμοποιώντας το τηλέφωνο του Κέιτζ, η Τζόουνς εντοπίζει τον Kilgrave στο διαμέρισμα ενός πλούσιου ζευγαριού και φτάνει εκεί λίγο πριν πεθάνει ο Τόμπσον. Εντοπίζει τον Kilgrave στο γιοτ του ζευγαριού και τον αντιμετωπίζει, αλλά εκείνος παίρνει τη Γουόκερ για όμηρο. Όταν η Τζόουνς δεν κάνει τίποτα για να τον σταματήσει, εκείνος πιστεύει πως επιτέλους έχει και πάλι την ικανότητα να την ελέγχει. Ωστόσο, όταν της λέει να του πει «σ'αγαπώ», η Τζόουνς το λέει στη Γουόκερ κι όχι σε εκείνον, ενώ τον σκοτώνει. Ο Κέιτζ ξυπνάει στο διαμέρισμα της Τζόουνς και αποφασίζει να φύγει όταν μαθαίνει από την Τεμπλ τι έγινε, ενώ Τζόουνς συλλαμβάνεται για τον φόνο του Kilgrave. Η Χόγκαρθ εξασφαλίζει την απελευθέρωσή της, ενώ όταν η Τζόουνς επιστρέφει στο σπίτι, λαμβάνει τηλεφωνήματα από ανθρώπους από όλη την πόλη, οι οποίοι έχουν ακούσει για τις ηρωικές της πράξεις και αναζητούν τη βοήθειά της. 

Ηθοποιοί και χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επαναλαμβανόμενοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σούζι Αμπρόμεϊτ ως Παμ[11]
  • Ρόμπιν Γουέιγκερτ ως Γουέντι Ρος-Χόγκαρθ[12]
  • Νικόλ Γιανέττι ως Νικόλ[13]
  • Κίραν Μαλκέαρ ως Ρούμπεν[14]
  • Κλαρκ Πίτερς ως Όσκαρ Κλέμονς[7]
  • Κόλμπι Μίνιφι ως Ρόμπιν[14]
  • Ντανιέλ Φέρλαντ ως Κλερ[15]
  • Γκίλιαν Γκλάσκο ως Έμμα[15]
  • Ράιαν Φάρελ ως Τζάκσον[15]
  • Πολ Πράις ως Ντόναλντ[15]
  • Λίσα Έμερι ως Λουίζ Τόμπσον[16]
  • Μάικλ Σίμπερι ως Άλμπερτ Τόμπσον[16]

Αξιοσημείωτοι γκεστ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2013, η Marvel και η Disney ανακοίνωσαν πως η Marvel Television και τα ABC Studios θα παρείχαν στο Netflix live-action σειρές, οι οποίες θα επικεντρώνονταν στους χαρακτήρες των Daredevil, Jessica Jones, Iron Fist και Luke Cage. Οι σειρές αυτές θα οδηγούσαν σε μία μίνι σειρά που θα βασιζόταν στην υπερηρωική ομάδα Defenders, η οποία θα αποτελείτο από αυτούς τους τέσσερις υπερήρωες.[18] Η Μελίσα Ρόζενμπεργκ ανέλαβε επικεφαλής της σειράς που θα αφορούσε τον χαρακτήρα της Jessica Jones,[19][20] καθώς είχε ήδη αναλάβει τον Δεκέμβριο του 2010 να δημιουργήσει μία σειρά με τον χαρακτήρα για το ABC, η οποία τελικά δεν προχώρησε, και τώρα απλά θα την αναδιαμόρφωνε.[21][22] Τον Δεκέμβριο του 2014, αποκαλύφθηκε πως ο επίσημος τίτλος της σειράς θα ήταν Marvel's A.K.A. Jessica Jones,[23] αλλά τον Ιούνιο του 2015 συμπτύχθηκε σε Marvel's Jessica Jones.[24] Ο πρώτος κύκλος της σειράς αποτελείται από 13 επεισόδια.[25]

Οι σεναριογράφοι εργάζονταν στο Λος Άντζελες, με ένα μόνο μέλος της ομάδας να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.[26] Η ηθοποιός Κάρι-Αν Μος μίλησε για το πώς εξελισσόταν το σενάριο κατά τη διάρκεια της παραγωγής, εξηγώντας πως αν και οι διάλογοι συνήθως δεν άλλαζαν πολύ κατά τα γυρίσματα, το σκηνικό άλλαζε όποτε κρινόταν απαραίτητο, έτσι ώστε να προσαρμόζονται οι σκηνές στις τοποθεσίες των γυρισμάτων.[27] Η Ρόζενμπεργκ δήλωσε πως, από τη στιγμή που η Τζόουνς ήταν ιδιωτική ντετέκτιβ, θα υπήρχαν κάποια αστυνομικά στοιχεία στη σειρά «αλλά αυτά δε αποτελούν το επίκεντρό μας. Υπάρχουν υποθέσεις τις οποίες ερευνά. Συγκεκριμένα, υπάρχει μία μεγάλη υπόθεση που κρατάει σε όλη τη διάρκεια του κύκλου». Αναλυτικά πάνω σε αυτό, ο επικεφαλής της Marvel Television Τζεφ Λόουμπ είπε πως «το διασκεδαστικό με το να είσαι ιδιωτικός ντετέκτιβ είναι πως η γραμμή ανάμεσα στο τι είναι νόμιμο και τι παράνομο είναι θολή...αυτό που την οδηγεί δεν είναι πάντα ανάγκη για τη λύση του μυστηρίου αλλά περισσότερο το 'Εντάξει, μπορώ να πληρώσω το νοίκι; Πώς θα βγάλω και αυτή τη μέρα;'» Ο Λόουμπ πρόσθεσε επίσης πως ο πρώτος κύκλος είναι εμπνευσμένος από «ταινίες νουάρ της δεκαετίας του 1940» αλλά και «ταινίες όπως η Chinatown (1974)».[22]

Περιγράφοντας τον τόνο του πρώτου κύκλου, ο Λόουμπ είπε: «Όταν πρωτοαρχίσαμε να συζητάμε για τη σειρά Daredevil, υποσχεθήκαμε πως θα λέγαμε μία ιστορία η οποία κατά πρώτο λόγο θα αποτελούσε εγκληματικό δράμα και δευτερευόντως μία σειρά με υπερήρωες. Η σειρά Jessica Jones είναι περισσότερο ψυχολογικό θρίλερ. Αυτό εξηγείται όταν σκεφτείς το τι έχει περάσει η Τζέσικα, το τι κατέστρεψε τη ζωή της, το πώς προσπάθησε να ορθοποδήσει και μετά, να πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με το άτομο που αποδόμησε τον κόσμο της. Αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό, γεμάτο συναισθήματα σημείο για να ξεκινήσεις».[28] Σχετικά με την προσέγγιση σε θέματα βιασμού και ψυχικού τραύματος που υπάρχουν στον πρώτο κύκλο, η Ρόζενμπεργκ ήθελε να αποφύγει να δείξει κάποια σκηνή βιασμού, λέγοντας πως είναι κάτι «νωχελικό» και πως συχνά το να δείξεις κάτι τέτοιο είναι ένας τρόπος να «εμπλουτίσεις» τους αντρικούς χαρακτήρες. Έτσι, προτίμησε να κάνει το ψυχικό τραύμα μέρος της καθημερινότητας του χαρακτήρα παρά να το αναγάγει σε κάποιο «ζήτημα» που θα λειτουργούσε ως εξάρτημα για τη σειρά.[29] Όταν ρωτήθηκε για το γεγονός πως η σειρά απευθύνεται σε πιο ενήλικο κοινό σε σχέση με τις άλλες σειρές της Marvel στο Netflix, συμπεριλαμβανομένων και των σεξουαλικών σκηνών, η Ρόζενμπεργκ εξήγησε πως η Marvel θα απαγόρευε μόνο την απεικόνιση γυμνού και τη χρήση της λέξης 'fuck'.[30] Σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα που καλύπτει ο πρώτος κύκλος, όπως «ζητήματα επιλογής, διαφυλετικές σχέσης, ενδοοικογενειακή βία [και] ζητήματα συναίνεσης», καθώς επίσης και την εξερεύνηση σχετικά «με τον φεμινισμό και του τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στη σημερινή κοινωνία», η Ρόζενμπεργκ είπε: «Δεν ήταν ποτέ πρόθεσή μας να κτυπήσουμε [ένα κοινωνικό ζήτημα] και πιστεύω πως τη στιγμή που πας να το κάνεις, είναι σαν να μπαίνεις μέσα σε ένα ναρκοπέδιο. Αν αρχίσεις να σκάβεις τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και όλες τις διαφορετικές εμπειρίες που έζησε ο καθένας μας, που έζησε κάθε γυναίκα, θα δεις πως αυτά τα ζητήματα υπάρχουν. Αν τα αντιμετωπίσεις με ειλικρίνεια και σεβασμό, τότε θα καταφέρεις να τα κτυπήσεις».[31]

Το βασικό καστ της σειράς στον πρώτο κύκλο αποτελούν οι Κρίστεν Ρίτερ ως Τζέσικα Τζόουνς,[3] Μάικ Κόλτερ ως Λουκ Κέιτζ,[4] Ρέιτσελ Τέιλορ ως Πατρίσια «Τρις» Γουόκερ,[5] Γουίλ Τραβάλ ως Γουίλ Σίμπσον,[6][7] Έριν Μοριάρτι ως Χόουπ Σλότμαν,[6][7] Έκα Ντάρβιλ ως Μάλκολμ Ντουκάς,[6] Κάρι-Αν Μος ως Τζέρι Χόγκαρθ[8][9] και Ντέιβιντ Τένναντ ως Kilgrave.[10]

Το υποστηρικτικό καστ για τον πρώτο κύκλο αποτελούν οι Σούζι Αμπρόμεϊτ ως Παμ,[11] Κόλμπι Μίνιφι και Κίραν Μαλκέαρ ως Ρόμπιν και Ρουμπεν,[14] Νικόλ Γιανέττι ως Νικόλ,[13] Κλαρκ Πίτερς ως Όσκαρ Κλέμονς,[7] Μάικλ Σίμπερι και Λίσα Έμερι ως Άλμπερτ και Λουίζ Τόμπσον[16] και Ρόμπιν Γουέιγκερτ ως Γουέντι Ρος-Χόγκαρθ.[12] Οι Ντανιέλ Φέρλαντ, Γκίλιαν Γκλάσκο, Ράιαν Φάρελ και Πολ Πράις εμφανίζονται επίσης σε επαναλαμβανόμενους ρόλους ως θύματα του Kilgrave που συμμετέχουν στην ομάδα στήριξης που ίδρυσε η Τζόουνς,[15] ενώ οι Ροζάριο Ντόσον και Ρόις Τζόνσον επαναλαμβάνουν τους ρόλους τους από τη σειρά Daredevil ως Κλερ Τεμπλ και Μπρετ Μαχόνι αντίστοιχα.[7][17]

Σχεδιασμός κοστουμιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Στέφανι Μασλάνσκι, η οποία είχε εργαστεί ως σχεδιάστρια κοστουμιών στη σειρά Daredevil, επέστρεψε για να αναλάβει το ίδιο πόστο και στη σειρά Jessica Jones.[32] Στο πρώτο επεισόδιο είχε βοήθεια από τη Τζεν Ρόγκιεν, η οποία φιλοτέχνησε το δερμάτινο σακάκι, το ξεθωριασμένο τζιν και τις μπότες της Τζέσικα Τζόουνς.[33] Σχετικά με τα ρούχα της Τζόουνς, η Μασλάνσκι είπε: «Θεωρώ πως το ντύσιμό της είναι μία πανοπλία, μία ασπίδα, κάτι το οποίο τη βοηθάει να διατηρήσει την απόστασή της από τους άλλους ανθρώπους και την ιδιωτικότητά της. Την κρατάει μακριά από το να πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με την υπόλοιπη ανθρωπότητα κατά κάποιο τρόπο». Δημιουργήθηκαν τουλάχιστον δέκα εκδοχές του σακακιού της Τζόουνς και χρησιμοποιήθηκαν είκοσι ζευγάρια τζιν, ενώ και τα δύο είδη ρουχισμού τέθηκαν σε επεξεργασία για να δείχνουν παλαιωμένα και ταλαιπωρημένα.[33]

Επειδή το ντύσιμο της Τζόουνς δεν εξελίσσεται και πολύ κατά τη διάρκεια του κύκλου, η Μασλάνσκι χρησιμοποίησε τις αναδρομικές σκηνές για να δείξει το πώς ο χαρακτήρας άλλαξε τον τρόπο που ντυνόταν σε σχέση με το παρελθόν, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνει το ποια είναι ως χαρακτήρας. Για παράδειγμα, σε μία αναδρομική σκηνή όπου η Τζόουνς εργάζεται σε εταιρικό περιβάλλον, δεν φοράει κοστούμι αλλά «φοράει το τζιν της και βρίσκει ένα πραγματικά χαλαρό σακάκι, ίσως βίντατζ ή ίσως κάτι που δανείστηκε από την Τρις». Σε μία άλλη αναδρομική σκηνή, η Τζόουνς φαντάζεται πως καταφέρνει να ξεφύγει από τον έλεγχο του Kilgrave. Το κίτρινο φόρεμα που φοράει σε αυτές τις σκηνές που προέρχονται από τη φαντασία της Τζόουνς, επιλέχθηκε ως αντιπαράθεση με την πραγματική κατάσταση που βρίσκεται ο χαρακτήρας και η Μασλάνσκι το αποκάλεσε «τόσο όμορφο, τόσο ελεύθερο και τόσο ανάλαφρο».[34]

Για τον χαρακτήρα του Kilgrave, αν και αρχικά η Μασλάνσκι σκόπευε να ράψει τα κοστούμια του κατά παραγγελία, τελικά χρησιμοποίησε κοστούμια του σχεδιαστή Πολ Σμιθ καθώς η προηγούμενη κολεξιόν του «ήταν όλη μωβ». Σχετικά με τα κοστούμια, η Μασλάνσκι ανέφερε πως οι σχεδιαστές «ήθελαν να βρουν έναν τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αποχρώσεις του μωβ, αλλά χωρίς να το παρακάνουμε με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας να δείχνει χαζός παρά δυσοίωνος ή απειλητικός».[33] Προσθέτοντας σε αυτό, η Μασλάνσκι αποκάλεσε το μωβ ένα παραδοσιακά «αρκετά φιλικό χρώμα και ο χαρακτήρας είναι οτιδήποτε εκτός από αυτό. Έτσι, έπρεπε να βρω τρόπους να τον κάνω να δείχνει δυσοίωνος και τρομαχτικός. Ανακάλυψα πως χρειαζόμουν τη σωστή αναλογία αποχρώσεων του μωβ μέσα σε άλλες αποχρώσεις παρόμοιων χρωμάτων όπως το μπλε ναυτικό χρώμα, το μαύρο και το βυσσινί».[34]

Η Μασλάνσκι θεώρησε πως ο Λουκ Κέιτζ ήταν επίσης κάποιος «που φοράει τα ρούχα του ως πανοπλία», με την γκαρνταρόμπα του να αποτελείται απο μπλουζάκια, τζιν, και δερμάτινα ή στρατιωτικά σακάκια.[33] Για έναν χαρακτήρα σαν αυτόν της Τρις Γουόκερ, η οποία δεν έχει την ίδια «άποψη για το ντύσιμο» με την Τζόουνς, η Μασλάνσκι προσπάθησε να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο στυλ χαρακτήρα. Είπε πως τα ρούχα της Γουόκερ είναι μόδα, έτσι «ακόμα και όταν απλά βρίσκεται σπίτι φοράει τζιν Rag & Bone και μπλουζάκι Chloé, κι αυτό είναι η δική της εκδοχή τζιν και μπλούζας». Πρόσθεσε πως η Ρόμπιν ήταν «απόλαυση να την ντύνεις» εξαιτίας της «ιδιότροπης» προσωπικότητάς της. Για τον Μάλκολμ, καθώς η ιστορία του προοδευτικά γίνεται πιο φωτεινή, προσπάθησε να αποδώσει το ίδιο και στην γκαρνταρόμπα του, η οποία γίνεται «λίγο πιο φωτεινή και λίγο πιο ελπιδοφόρα».[34]

Τον Φεβρουάριο του 2014, η Marvel ανακοίνωσε πως τα γυρίσματα της σειράς Jessica Jones θα λάμβαναν χώρα στην πόλη της Νέας Υόρκης.[25] Τον Απρίλιο, ο αρχισυντάκτης της Marvel Comics, Τζο Κεσάντα, δήλωσε πως η σειρά θα γυριζόταν σε περιοχές του Μπρούκλιν και του Λονγκ Άιλαντ Σίτι, οι οποίες έμοιαζαν αρκετά με το παλιό Χελς Κίτσεν, ενώ θα γίνονταν και επιπρόσθετα εσωτερικά γυρίσματα σε στούντιο.[35] Η παραγωγή ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2015 στο Κολέγιο Λέμαν στο Μπρονξ, υπό τον τίτλο Violet,[36][37][38] και στόχος ήταν να γυρίζεται κατά μέσο όρο ένα επεισόδιο σε εννέα μέρες.[39] Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν στα μέσα προς τέλη Αυγούστου.[30][40] Άλλες τοποθεσίες της Νέας Υόρκης που χρησιμοποιήθηκαν για γυρίσματα συμπεριλαμβάνουν το μπαρ Horseshoe στο Ιστ Βίλατζ για την απεικόνιση του μπαρ του Λουκ, τον σταθμό PATH στην 33η Λεωφόρο και ένα τρένο PATH, την περιοχή της 101ης Λεωφόρου για την εξωτερική όψη του διαμερίσματος της Τζέσικα (ο εσωτερικός χώρος του διαμερίσματος αποτελούσε σκηνικό σε στούντιο), τη συνοικία Ντούγκλαστον στο Κουίνς για το σπίτι όπου η Τζέσικα έζησε τα παιδικά της χρόνια, το κτίριο Angel Orensanz Center για τον καυγά της Τζέσικα με τον Λουκ στο επεισόδιο «AKA Take a Bloody Number», το κτίριο του Πύργου Ταμιευτηρίου Ουίλιαμσμπουργκ και του εστιατορίου Pier 88 για σκηνές από το επεισόδιο «AKA Smile»,[41] τις συνοικίες Μιτπάκινγκ, Νολίτα, Τραϊμπέκα και Λονγκ Άιλαντ Σίτι, την περιοχή κοντά στην είσοδο της σήραγγας Λίνκολν στην 39η Λεωφόρο, το πάρκο Μπράιαντ, την ιστορική διασταύρωση στην πλατεία Γιούνιον στο Μανχάταν, το πάρκο Γκραμέρσι, τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων Νιουτάουν Κρικ στη συνοικία Γκρίνποϊντ, το Κοιμητήριο Κάλβαρι στο Κουίνς, τη Γέφυρα Κουινσμπόρο από τη μεριά του Κουίνς, τη Γέφυρα Μανχάταν, το ναυπηγείο του Μπρούκλιν, το συντριβάνι Μπεθέσντα στο Σέντραλ Παρκ και τη Βιομηχανική Πόλη στο Μπρούκλιν.[42]

Όσον αφορά τις πηγές έμπνευσης για τον κύκλο, ο Λόουμπ είπε: «Η ταινία Chinatown...αυτή η ταινία είναι ένα από τα στοιχεία που επηρέασαν τους Μπράιαν Μάικλ Μπέντις και Μάικλ Γκέιντος όταν δημιουργούσαν τον χαρακτήρα. Έτσι, αυτές οι όμορφες, μεγάλης διάρκειας, ευρείες λήψεις, όπου άνθρωποι εμφανίζονται στο πλάνο και έπειτα εξαφανίζονται ενώ κάποιος άλλος βρίσκεται σε πρώτο πλάνο και μετά, κάποιος άλλος είναι στο φόντο συνομιλώντας, αυτά τα πράγματα κάνουν το όλο σκηνικό ενδιαφέρον».[28] Ο διευθυντής φωτογραφίας, Μανουέλ Μπίλετερ, και ο διευθυντής επεισοδίων, Σ.Τζ. Κλάρκσον, εμπνεύστηκαν από τα κόμικ στο θέμα των χρωμάτων που θα χρησιμοποιούσαν, ενώ είχαν και ως αναφορά έργα του Γουόνγκ Καρ Γουάι για να δημιουργήσουν «αντισυμβατικές» συνθέσεις. Ο Μπίλετερ εξηγεί πως «υπήρχαν πολλά στοιχεία που έπρεπε να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, αλλά δεν θέλαμε ποτέ να δείξουμε ένα ανοικτό πλάνο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε μία αίσθηση κλειστοφοβίας». Για την κινηματογράφηση, ο Μπίλετερ χρησιμοποίησε κάμερα Red Epic Dragon σε ανάλυση 4K και φακούς Panavision PVintage, ενώ για κάποια πλάνα οπτικών εφέ χρησιμοποιήθηκε ανάλυση 5K. Επικεντρώθηκε κυρίως σε στατικά πλάνα και σε μια «καλή σύνθεση», αλλά περιστασιακά χρησιμοποιούσε κάμερα dolly ή steadicam. Για τον φωτισμό, ο Μπίλετερ σημείωσε πως έγινε αλλαγή σε αρκετές λάμπες των δρόμων της Νέας Υόρκης από λάμπες ατμών νατρίου σε λάμπες LED, έτσι ώστε να προσπαθήσει να επαναδημιουργήσει το «ζεστό, βρώμικο χρώμα των λαμπών ατμού νατρίου» για τις βραδινές εξωτερικές σκηνές.[39]

Η σχεδιάστρια παραγωγής, Λόρεν Γουίκς, περιέγραψε το Χελς Κίτσεν της Marvel ως περιοχή που έχει «λίγο από την ποιότητα του [Ιστ] Βίλατζ».[41] Για να πετύχουν την έκρηξη στο μπαρ του Λουκ, η Γουίκς είπε: «Δεν μπορούσαμε να αφαιρέσουμε τα παράθυρα [του μπαρ Horseshoe], τα οποία [είναι φτιαγμένα από] πολλά μικρά χρωματιστά γυαλιά και μεταλλικά κουφώματα. Ειλικρινά, όταν επιλέξαμε αυτή την τοποθεσία για το γύρισμα, δεν γνωρίζαμε πως το σενάριο θα απαιτούσε μία έκρηξη στον χώρο... Αυτό που κάναμε ήταν να κτίσουμε ένα πυρίμαχο κουτί στην είσοδο και εκεί μέσα είχαμε ένα κανόνι το οποίο φυσούσε προς τα έξω συντρίμμια, καπνό και φωτιά. Επίσης, χρησιμοποιήσαμε ένα εφέ φωτισμού στο εσωτερικό του μπαρ και τα υπόλοιπα έγιναν με τη χρήση οπτικών εφέ». Για τις σκηνές στο τρένο PATH και στον αντίστοιχο σταθμό, ο υπεύθυνος τοποθεσιών, Τζέισον Φάραρ, σημείωσε πως η παραγωγή είχε αποκλειστική χρήση των γραμμών και της πλατφόρμας τις μέρες που η επιβατική κίνηση ήταν χαμηλή, έτσι ώστε να μπορέσουν να πάρουν τα πλάνα που ήθελαν.[41]

Η εταιρία Shade VFX δημιούργησε για τον πρώτο κύκλο περισσότερα από 600 πλάνα με οπτικά εφέ, με τα «αόρατα» εφέ να «βοηθούν στην ανάδειξη των σκοτεινών στοιχείων της σειράς». Ο επικεφαλής των εφέ, Καρλ Κόινερ, και η παραγωγός, Τζούλι Λονγκ, συνεργάστηκαν στενά στο σετ με το συνεργείο ώστε να «γίνουν σωστά οι σκηνές με κασκαντερ, εκρήξεις, νερό και φωτιά» κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, για να μην χρειαστεί η Shade να δημιουργήσει ψηφιακά εφέ για τα πάντα.[43] Ένα εφέ το οποίο απαιτείτο να δημιουργηθεί από τη Shade ήταν ο μωβ χρωματισμός του δέρματος του Kigrave «σε μερικές σκηνές κλειδιά» όπου χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του, ένας φόρος τιμής στη μωβ εμφάνιση που έχει ο χαρακτήρας στα κόμικ.[44]

Το 2015, στη Διεθνή Comic-Con του Σαν Ντιέγκο, ανακοινώθηκε πως ο Σον Κάλερι θα επένδυε μουσικά τη σειρά Jessica Jones.[45] Ο Κάλερι δήλωσε πως για κάθε επεισόδιο χρειαζόταν μουσική διάρκειας εννέα με είκοσι λεπτών, με τη συνολική τελική διάρκεια της μουσικής επένδυσης του κύκλου να ανέρχεται στα 415 λεπτά.[46] Το soundtrack άλμπουμ του πρώτου κύκλου κυκλοφόρησε ψηφιακά από τη Marvel Music στις 3 Ιουνίου 2016.[47][48]

Όλη η μουσική σύνθεση έγινε από τον Σον Κάλερι, εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά.[48][49]

Εξώφυλλο soundtrack
Αρ. TίτλοςΜουσική Διάρκεια
1. "Jessica Jones Main Title"    1:09
2. "Then There's the Matter of You"    1:18
3. "Fire Escape Night Shift"    4:16
4. "Alias Investigations"    2:28
5. "Fight at Luke's Bar"    2:21
6. "Nurse Jessica"    2:13
7. "Rescuing Hope from the Hotel Bed"    3:50
8. "Kidnapping Kilgrave"    3:20
9. "Sleepover at Luke's"    3:03
10. "Jessica on the Move"    2:44
11. "Cockroach"    3:09
12. "Luke's Revenge on the Bus Driver"  Sean Callery & Jamie Forsyth 2:31
13. "Elevator Massacre"    2:52
14. "Looking for Kilgrave–Bus Accident Vision"    1:56
15. "Hospital Cat and Mouse"    3:11
16. "Gift from Trish"    2:55
17. "Kilgrave Escapes His Glass Prison"    1:41
18. "Tailing Malcolm"    2:22
19. "Jessica Confesses to Luke"  Sean Callery & Jamie Forsyth 2:58
20. "Restaurant Flashback"    1:48
21. "Jones–Cage Match"  Sean Callery & Jamie Forsyth 2:58
22. "Final Justice for the Purple Man"    2:33
23. "Maybe It's Enough the World Thinks I'm a Hero"    2:17
Συν. διάρκεια:
59:53

Συνδέσεις με Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχετικά με το ότι η σειρά βρίσκεται στον ίδιο κόσμο με το MCU, και ειδικά στον ίδιο κόσμο με τις άλλες σειρές της Marvel στο Netflix, η Ρόζενμπεργκ είπε: «Η σειρά Jessica Jones είναι πολύ, πολύ διαφορετική απο τη σειρά Daredevil. Βρίσκονται και οι δύο μέσα σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν [και] η μυθολογία του σύμπαντος αυτού είναι συνδεδεμένη, αλλά δείχνουν πολύ διαφορετικές, τονικά είναι πολύ διαφορετικές... Αυτή ήταν και η ανησυχία μου όταν ανέλαβα τη σειρά: Θα πρέπει να την κάνω να ταιριάζει με τη σειρά Daredevil ή με τις ταινίες; Η απάντηση είναι όχι».[50] Σχετικά με τα «κρυμμένα στοιχεία» του κύκλου, η Ρόζενμπεργκ εξήγησε πως «πάντα κάτι μικρό βρίσκεται εκεί και στο δωμάτιο των σεναριογράφων έχουμε κάποιους πιστούς θαυμαστές που γνωρίζουν τα πάντα σχετικά με αυτά τα θέματα και όλοι βρίσκουν κάτι που θα μπορούσε να προστεθεί...γίνονται πολλές αναφορές στο κόμικ Alias». Πρόσθεσε επίσης πως κατά τη διάρκεια του κύκλου υπάρχουν σημεία που παραπέμπουν και στο ευρύτερο MCU, με κάθε επεισόδιο «να συμπεριλαμβάνει το κατιτίς του».[30]

Ο χαρακτήρας της Τζέρι Χόγκαρθ είναι στενά συνδεδεμένος με τον χαρακτήρα του Iron Fist στα κόμικ, και επίσης εργάστηκε με τον Λουκ Κέιτζ ως μέρος των χαρακτήρων της ομάδας Heroes for Hire.[9] Όπως και στη σειρά Daredevil, γίνονται αναφορές στα γεγονότα της ταινίας Οι Εκδικητές, αλλά και στους ίδιους τους Εκδικητές (ειδικά τους Hulk και Captain America, αλλά χωρίς να αναφέρονται τα ονόματά τους).[51] Η Τζέσικα αναφέρει επίσης την Άντζελα ντελ Τόρο ως κάποια άλλη ιδιωτική ντετέκτιβ,[51] η οποία στα κόμικ είναι η ηρωίδα με το όνομα White Tiger και έχει συνδέσεις με το Καν Λαν και τον Iron Fist.[7] Ο Πολ Τάσι, γράφοντας για το περιοδικό Forbes, ένιωσε απογοητευμένος με τον τρόπο που παρουσίασαν τον κύκλο σε σχέση με το ευρύτερο MCU, καθώς θεώρησε πως ο κύκλος έμοιαζε «αποσυνδεδεμένος από τον κόσμο των Εκδικητών» και δεν απέδωσε την απαραίτητη αναγνώριση στον Daredevil, δεδομένου πως «υποτίθεται πως μοιράζεται τουλάχιστον αυτή τη μικρή γωνία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel μαζί του».[52] Ο Έρικ Φρανσίσκο από την ιστοσελίδα Inverse επεσήμανε πως η έλλειψη φανερών συνδέσεων της σειράς Jessica Jones με το MCU ήταν «το κύριο πλεονέκτημά της. Εκτός του ότι αποδεικνύει το πόσο ευρύ είναι στην πραγματικότητα το πεδίο εφαρμογής του MCU, αποδεικνύει επίσης τη θεματική στερότητά του».[53]

Τον Μάιο του 2015, η Marvel ανακοίνωσε τα σχέδιά της να επανατυπώσει το Alias, το κόμικ στο οποίο βασίζεται η σειρά, με νέα εξώφυλλα σχεδιασμένα από τον Ντέιβιντ Μακ. Ο Μακ είχε σχεδιάσει και τα εξώφυλλα της πρωτότυπης έκδοσης, αλλά βοήθησε και στη δημιουργία των τίτλων αρχής της σειράς. Οι επανατυπώσεις, οι οποίες κυκλοφόρησαν όλες ψηφιακά τον Ιούνιο του 2015 και, τον Σεπτέμβριο, μέχρι το τεύχος 15 σε δύο χαρτόδετες εκδόσεις, είχαν σαν σκοπό τον εορτασμό της ιστορίας της Τζέσικα Τζόουνς και να συστήσουν τον χαρακτήρα στο κοινό, πριν την κυκλοφορία της σειράς.[54] Τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου, η Marvel και το Netflix κυκλοφόρησαν σύντομα βίντεο για τον πρώτο κύκλο, τα οποία αντιστοιχούσαν χρονικά σε μία μέρα από τη ζωή της Τζόουνς.[55][56] Επίσης στις αρχές Οκτωβρίου, η Marvel κυκλοφόρησε ψηφιακά ένα one-shot κόμικ 12 σελίδων από την πρωτότυπη ομάδα (Μπέντις, Γκέιντος και Μακ) που δημιούργησε το Alias, το οποίο διαδραματίζεται μέσα στο σύμπαν των τηλεοπτικών σειρών.[57] Αυτό το one-shot κόμικ δημιουργήθηκε αποκλειστικά για την Comic-Con της Νέας Υόρκης, όπου και διανεμήθηκε σε έντυπη μορφή.[58] Στο κόμικ, η Τζέσικα Τζόουνς έρχεται σε επαφή με τον χαρακτήρα Τερκ Μπάρετ από τη σειρά Daredevil, ενώ περιέχει επίσης και μία σύντομη σκηνή με τον ίδιο τον Daredevil,[59] για να γιορτάσει «τον συνδετικό ιστό που θα χτιστεί μεταξύ των σειρών».[57] Επίσης, στις 10 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια της Comic-Con της Νέας Υόρκης, έγινε η προβολή του πρώτου επεισοδίου, «AKA Ladies Night», ενώ είχε στηθεί και ειδικός θάλαμος όπου οι θαυμαστές μπορούσαν να βγάλουν φωτογραφία με το γραφείο της Τζέσικα από το γραφείο ερευνών Alias Investigations, με τα μάτια του Kilgrave να εμφανίζονται στο φόντο.[58][60] Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια της Comic-Con, η Marvel συνεργάστηκε με την Uber για να παρέχει σε επιλεγμένους θαυμαστές δωρεάν μεταφορά από ή προς την Comic-Con με ειδικά σχεδιασμένα SUV.[61]

Ένα ολοκληρωμένο τρέιλερ κυκλοφόρησε στα τέλη Οκτωβρίου, με τη Μέγκαν Νταμόρ από τη σελίδα Comic Book Resources να θεωρεί πως το τρέιλερ αυτό βοήθησε στο να καθιερωθεί ο ίδιος τόνος με τη σειρά Daredevil και να συστήσει «τον πιο ανατριχιαστικό κακό της Marvel μέχρι στιγμής», τον Kilgrave. Συνέκρινε επίσης τη Τζέσικα με κάποιους από τους άλλους γυναικείους χαρακτήρες του MCU — Black Widow, Μελίντα Μέι και Πέγκι Κάρτερ — θεωρώντας πως η Τζέσικα ξεχωρίζει επειδή δεν έχει «την αίσθηση της συμπόνιας» και πως ο κύκλος θα είχε τον απαραίτητο χρόνο που δημιουργικά απαιτείται για να εξερευνηθεί ο χαρακτήρας, κάτι που οι άλλοι γυναικείοι χαρακτήρες δεν είχαν.[62] Ένα δεύτερο τρέιλερ κυκλοφόρησε στις 10 Νοεμβρίου 2015. Η Σαρίν Λιντς από την εφημερίδα The Wall Street Journal θεώρησε πως αυτό το τρέιλερ τόνισε την ενδυνάμωση του χαρακτήρα σε σύγκριση με το πρώτο, το οποίο «αφορούσε την απεικόνιση του φόβου πίσω από το παρελθόν της Τζόουνς».[63] Η επίσημη πρεμιέρα του πρώτου κύκλου έγινε στις 17 Νοεμβρίου 2015 στην Πόλη της Νέας Υόρκης.[64]

Όλα τα επεισόδια του πρώτου κύκλου της σειράς Jessica Jones κυκλοφόρησαν στις 20 Νοεμβρίου 2015 στην πλατφόρμα του Netflix όπου αυτή ήταν διαθέσιμη,[23][65] σε ανάλυση Ultra HD 4K.[66] Τον Ιανουάριο του 2015, ένα μήνα μετά την ανακοίνωση της Marvel για την κυκλοφορία του πρώτου κύκλου,[23] ο Σαράντος είχε πει πως ήταν «πολύ δύσκολο να πει τώρα» αν ο κύκλος θα κυκλοφορούσε μέσα στο 2015, αφού το πλάνο του Netflix ήταν να κυκλοφορεί τις σειρές της Marvel με περίπου ένα χρόνο διαφορά τη μία από την άλλη μετά την κυκλοφορία του πρώτου κύκλου της σειράς Daredevil τον Απρίλιο του 2015.[67] Ωστόσο, σύντομα το Netflix επιβεβαίωσε πως ο κύκλος θα κυκλοφορούσε μέσα στο 2015,[68] ανακοινώνοντας τον Σεπτέμβριο και την ημέρα κυκλοφορίας, η οποία ήταν η 20η Νοεμβρίου.[65] Μετά την αρχική του κυκλοφορία, ο κύκλος αναβαθμίστηκε ώστε να είναι διαθέσιμος και σε μορφή βίντεο υψηλής δυναμικής εμβέλειας (HDR).[69]

Ο πρώτος κύκλος, μαζί και με τους επόμενους κύκλους της σειράς και τις άλλες σειρές της Marvel στο Netflix, σταμάτησε να είναι διαθέσιμος στην πλατφόρμα του Netflix από την 1η Μαρτίου 2022, εξαιτίας της λήξης της άδειας που έχει το Netflix για τις συγκεκριμένες σειρές, και την επιστροφή των δικαιωμάτων τους στην Disney.[70] Ο Καναδάς είναι μία από τις πρώτες επικράτειες όπου και οι τρεις κύκλοι της σειράς, καθώς και οι άλλες σειρές της Marvel που είχαν διανεμηθεί από το Netflix, θα είναι διαθέσιμοι για τους τηλεθεατές στην ενότητα Star της πλατφόρμας Disney+ από τις 16 Μαρτίου 2022.[71][72]

Ο πρώτος κύκλος κυκλοφόρησε σε DVD για την περιοχή 1 και σε Blu-ray για την περιοχή A στις 22 Αυγούστου 2017,[73] σε DVD για την περιοχή 2 και σε Blu-ray για την περιοχή B στις 5 Δεκεμβρίου 2016[74] και σε DVD για την περιοχή 4 στις 7 Δεκεμβρίου 2016.[75]

Καθώς το Netflix δε δημοσιοποιεί τα ακριβή νούμερα τηλεθέασης των συνδρομητών του για καμία από τις πρωτότυπες σειρές του, η ιδιωτική εταιρία Symphony Technology Group συνέλεξε δεδομένα για τον πρώτο κύκλο βασισμένη σε ένα δείγμα 15.000 ατόμων που χρησιμοποιούν ένα ειδικό λογισμικό στο τηλέφωνό τους, το οποίο μετράει την τηλεθέαση με την ανίχνευση του ήχου μίας σειράς ή προγράμματος. Σύμφωνα λοιπόν με τη Symphony, από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, τα επεισόδια της σειράς Jessica Jones παρακολούθησαν κατά μέσο όρο 4.8 εκατομμύρια σε διάστημα 35 ημερών. Τα δεδομένα αυτά παρουσιάστηκαν από τον Άλαν Βέρτζελ, τον πρόεδρο έρευνας και ανάπτυξης της NBCUniversal, κατά τη διάρκεια μίας παρουσίασης που είχε ως θέμα τη συζήτηση γύρω από το πώς «οι ψηφιακές πλατφόρμες βλάπτουν την επιχείρηση της παραδοσιακής τηλεόρασης».[76] Ο συν-διευθύνων σύμβουλος του Netflix, Τεντ Σαράντος, απάντησε λέγοντας πως «η όλη μεθοδολογία, οι μετρήσεις και τα ίδια τα δεδομένα δεν αντανακλούν με κανένα τρόπο στην πραγματικότητα σε οτιδήποτε παρακολουθούμε εμείς και για τα οποία κρατάμε στοιχεία».[77] Μία περαιτέρω μελέτη από την Symphony, για την ίδια χρονική περίοδο, βρήκε τη σειρά Jessica Jones να είναι μία από τις τέσσερις σειρές με την υψηλότερη τηλεθέαση στις ηλικίες 18-24, μπροστά από οποιαδήποτε σειρά που μεταδίδεται από τηλεοπτικό δίκτυο.[78]

Η εταιρία ανάλυσης καταναλωτικών αγαθών Jumpshot, προσδιόρισε πως ο πρώτος κύκλος ήταν ο πέμπτος σε τηλεθέαση κύκλος στο Netflix κατά το χρονικό διάστημα των πρώτων 30 ημερών από την κυκλοφορία μιας σειράς, συγκεντρώνοντας το 26% των τηλεθεατών που έλαβε ο δεύτερος κύκλος της σειράς Daredevil, ο οποίος με τη σειρά του, σύμφωνα με την Jumpshot, ήταν ο κύκλος με την υψηλότερη τηλεθέαση. Η Jumpshot, η οποία «ανέλυσε διαδικτυακά δεδομένα από περισσότερους από 100 εκατομμύρια καταναλωτές», κοίταξε τη συμπεριφορά παρακολούθησης και τη δραστηριότητα των Αμερικανών μελών της εταιρίας, συνυπολογίζοντας τον σχετικό αριθμό των Αμερικανών τηλεθεατών του Netflix, οι οποίοι παρακολούθησαν τουλάχιστον ένα επεισόδιο του κύκλου.[79][80]

Η Κρίστεν Ρίτερ (αριστερά) και ο Ντέιβιντ Τένναντ (δεξιά) έλαβαν επαίνους για τις ερμηνείες τους ως Jessica Jones και Kilgrave αντίστοιχα, με την Ρίτερ να «επιδεικνύει το εντυπωσιακό υποκριτικό της εύρος» δίνοντας μία «εξαιρετική ερμηνεία» και τον Τένναντ να αποκαλείται «μία φριχτή χαρά που απολαμβάνεις να βλέπεις».[81][82]

Η σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στον πρώτο κύκλο ποσοστό αποδοχής 94% με μέσο όρο 8,24/10, βασισμένα σε 80 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας αναφέρεται: «Η σειρά Jessica Jones χτίζει ένα πολύπλευρο δράμα γύρω από την συναρπαστική αντι-ηρωίδα της, προσφέροντας ίσως το δυνατότερο τηλεοπτικό franchise της Marvel μέχρι σήμερα».[83] Η σελίδα συλλογής κριτικών Metacritic δίνει στον πρώτο κύκλο ποσοστό 81% βασισμένο σε 32 κριτικές, με την ένδειξη «καθολική αναγνώριση».[84]

Η προβολή του πρώτου επεισοδίου που έγινε στην Comic-Con της Νέας Υόρκης, πριν κυκλοφορήσουν όλα τα επεισόδια επισήμως στο Netflix, είχε πολύ θετική ανταπόκριση από το κοινό.[85] Ο Τζορτζ Μάρστον από τη σελίδα Newsarama βαθμολόγησε το πρώτο επεισόδιο με 10/10, λέγοντας πως ο κύκλος «επιτυγχάνει μία ισορροπία μεταξύ αυτοσυνειδητοποιημένου νουάρ και του πρώτου φλερτ της Marvel με τον ψυχολογικό τρόμο...όχι απλά μία ακόμα επιτυχία για τη Marvel και το Netflix, αλλά μία στιγμή ορόσημο για τις γυναίκες υπερ-ηρωίδες στην τηλεόραση».[86] Ο Έρικ Γκόλντμαν από τη σελίδα IGN θεώρησε πως «η σειρά Jessica Jones ξεκινάει με ένα πολύ δυνατό πρώτο επεισόδιο το οποίο...εύκολα πάει πιο πέρα από οτιδήποτε έχει παρουσιαστεί μέσα στο MCU όσον αφορά το σεξουαλικό κομμάτι». Αποκάλεσε τη Ρίτερ μία «αξιέπαινα σκληρή, σαρδόνια» Τζέσικα Τζόουνς και επαίνεσε το υποστηρικτικό καστ για τις έντονες εντυπώσεις που άφησαν.[85] Αργότερα, βαθμολόγησε το πρώτο επεισόδιο με 8,5/10.[87] Ο Έβαν Βάλενταϊν από την ιστοσελίδα Collider βαθμολόγησε το επεισόδιο με 5/5, θεωρώντας πως ο Τένναντ θα μπορούσε «να ανέβει στο ίδιο επίπεδο με τον Λόκι του Τομ Χίντλστον και τον Γουίλσον Φισκ του Βίνσεντ Ντ'Ονόφριο, ως ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους των κακών στο MCU».[88] Η Κάθριν Τρεντακόστα από την ιστοσελίδα io9 αντέδρασε επίσης θετικά στο επεισόδιο «AKA Ladies Night», επισημαίνοντας τη χρήση του φωτισμού και των χρωμάτων σε αυτό, ιδιαίτερα του μωβ, αλλά και τον τρόπο που απεικονίζεται η Νέα Υόρκη σε σχέση με το πως «πραγματικά μοιάζει—όχι υπερβολικά φωτεινή και λαμπερή και καθαρή, αλλά ούτε και να υποφέρει από μία ατελείωτη διακοπή ρεύματος».[89] Ο Άμπαρχαμ Ρίσμαν από την ιστοσελίδα Vulture σημείωσε την παρουσίαση του σεξουαλικού κομματιού στο επεισόδιο, το οποίο «ήταν σοκαριστικά και αναζωογονητικά ειλικρινές» σε σχέση με άλλες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές της Marvel. Έκλεισε την κριτική του χειροκροτώντας την αναφορά που κάνει ο κύκλος στα θέματα του βιασμού και του PTSD.[90]

Γράφοντας για τα εφτά πρώτα επεισόδια του κύκλου, ο Μορίν Ράιαν από το περιοδικό Variety έδωσε τα θετικά του σχόλια δηλώνοντας: «Η σειρά, η οποία περιλαμβάνει μία εξαιρετική ερμηνεία από την Κρίστεν Ρίτερ και ασφαλή καθοδήγηση από την εκτελεστική παραγωγό Μελίσα Ρόζενμπεργκ, δεν είναι απλά διεκδικητής του τίτλου της καλύτερης τηλεοπτικής δουλειάς της Marvel· σε ένα εξαιρετικά πολυπληθές τηλεοπτικό σκηνικό, αποτελεί ένα από τα πιο ξεχωριστά νέα δράματα της χρονιάς».[81] Ο Τζακ Σέπαρντ από τη διαδικτυακή εφημερίδα The Independent, γράφοντας επίσης για τα εφτά πρώτα επεισόδια, θεώρησε πως ο κύκλος «δεν είναι απλά εξίσου καλός [με τη σειρά Daredevil], αλλά ξεπερνά κάθε προσδοκία». Ο Σέπαρντ επαίνεσε πολύ την ερμηνεία του Τένναντ ως Kilgrave, θεωρώντας πως ήταν ένας από τους καλύτερους κακούς που έβγαλε ποτέ η Marvel, και ίσως «ο καλύτερος κακός από κόμικ που μεταφέρθηκε στην οθόνη μετά τον Joker του Χιθ Λέτζερ».[91] Η Μέριλ Μπαρ από το περιοδικό Forbes δήλωσε πως αφού είδε τα πρώτα εφτά επεισόδια, «η απάντηση είναι ένα ηχηρό ναι» στο αν μπορεί η επιτυχία να κτυπήσει δύο φορές για τη Marvel Television γράφοντας: «Χωρίς αβεβαιότητα, η σειρά Jessica Jones είναι το καλύτερο πράγμα που παρήγαγε ποτέ η Marvel Television. Περιέχει όλη την ελπιδοφόρα προσμονή της σειράς Agents of S.H.I.E.L.D., όλες τις φεμινιστικές αποχρώσεις της σειράς Agent Carter και όλη την ακατεργασία της σειράς Daredevil».[92]

Ο Ντόμινικ Πάτεν από την ιστοσελίδα Deadline Hollywood επίσης επαίνεσε τον πρώτο κύκλο της σειράς, ειδικά την επιρροή της Ρόζενμπεργκ σε αυτήν, την κάλυψη θεμάτων όπως «PTSD, κακοποίηση, βίαιη επίθεση, ντροπή και θάνατος», και το καστ, ξεχωρίζοντας την ερμηνεία του Τένναντ ως Kilgrave ονομάζοντάς την ως την καλύτερη που έκανε ποτέ ο ηθοποιός, και θεωρώντας τον επίσης ως τον καλύτερο κακό του MCU.[93] Η Μαίρη ΜακΝαμάρα από την εφημερίδα Los Angeles Times θεώρησε πως η σειρά Jessica Jones «επαναπροσδιόρισε τον ορισμό του υπερ-ανθρώπου» και ήταν «ένα θαύμα» (λογοπαίγνιο με την αγγλική λέξη «marvel»), εγκωμιάζοντας τον τρόπο που «σου παίρνει την ανάσα» η απεικόνιση της αποκατάστασης από μία σεξουαλικά, ψυχολογικά και σωματικά κακοποιητική σχέση.[82] Ο Ντάνιελ Φίνμπεργκ από το περιοδικό The Hollywood Reporter ήταν επίσης θετικός, λέγοντας πως ο πρώτος κύκλος «δείχνει λίγο σαν καλωδιακή αντι-ηρωική σειρά—αλλά είναι περισσότερο μία μετα-ηρωική ιστορία, κάτι που την κάνει συναρπαστική και μοναδική σε ένα παζάρι όπου δεν υπάρχει έλλειψη από ήρωες με κοστούμια παντός τύπου που θέλουν να κάνουν το σωστό». Η μόνη του επίκριση ήταν πως «η σειρά μοιράζεται τη μονομανιακή καθήλωση της Τζέσικα [στον Kilgrave] και το αποτέλεσμα είναι ένα είδος αφηγηματικής κλειστοφοβίας...Τα πάντα σε αυτά τα πρώτα επεισόδια οδηγούν πίσω στον Kilgrave και ο Kilgrave είναι μία τόσο διαταραγμένη φιγούρα που είναι δύσκολο να εισέλθει φως σε αυτήν».[94] Η Μελίσα Μάερζ από το περιοδικό Entertainment Weekly ήταν λίγο πιο επικριτική με τον πρώτο κύκλο, βαθμολογώντας τον με «B». Παρά το ότι η Μάερζ θεώρησε πως η Ρίτερ ήταν καλή επιλογή για τον ρόλο της Τζέσικα και απόλαυσε τη φωτογραφία της σειράς, ένιωσε πως ο κύκλος «θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σκληροτράχηλο δράμα χαρακτήρων αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα νουάρ κλισέ (μουσική από σαξόφωνο, σκιές μέσω γυαλιών) και μία αστυνομική δομή που μοιάζει πολύ με CSI: Marvel. Η μεγαλύτερη αδυναμία της σειράς είναι η ίδια με αυτή της Τζέσικα: Αρχίζει με εξαιρετικές προδιαγραφές, αλλά κάπου στην πορεία χάνει αυτό που την κάνει ξεχωριστή».[95]

Ο Γκόλντμαν, γράφοντας αργότερα συνολικά για ολόκληρο τον πρώτο κύκλο, τον βαθμολόγησε με 9,3/10. Επαίνεσε όλους τους ηθοποιούς, τη σχέση Τζέσικα-Τρις και το επεισόδιο «Sin Bin». Ωστόσο, ήταν επικριτικός με τον χαρακτήρα της Ρόμπιν. Επιπρόσθετα, θεώρησε πως ο κύκλος «είχε πάρα πολλές σκηνές αφιερωμένες στη συζυγική διαμάχη της Τζέρι» και πως έφτασε στην κορύφωσή του «κάποια επεισόδια πριν το τέλος», όπως είχε γίνει και στη σειρά Daredevil.[96]

Η Λίμπι Χιλ από την εφημερίδα Los Angeles Times σχολίασε το πώς η σειρά Jessica Jones εξέθεσε τον σύγχρονο σεξισμό και μισογυνισμό μέσω της φράσης «Χαμογέλα» που χρησιμοποιεί ο Kilgrave, αποκαλώντας τον πρώτο κύκλο «την πιο αθώα και ξεκάθαρη πολιτισμική κριτική» μέχρι σήμερα από τη Marvel. Η Χιλ παρομοίασε μία σκηνή στα πρώτα επεισόδια, στην οποία ο Kilgrave ζητάει από τη Τζόουνς να χαμογελάσει κι εκείνη υπακούει χωρίς να μπορεί να αντισταθεί, με «παρόμοια καλοπροαίρετα σενάρια [τα οποία] υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο κάθε μέρα», αρκετά με τη μορφή της έμφυλης παρενόχλησης στον δρόμο με την οποία αρκετές γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες. Η Χιλ πρόσθεσε επίσης πως «ο Kilgrave λειτουργεί ως μία υπερβολική αναπαράσταση της αντιληπτής συναίνεσης» λόγω της απάντησης που δίνει αργότερα κάποια στιγμή στη Τζέσικα πως ποτέ δεν γνωρίζει αν κάποιος κάνει αυτό που θέλει πραγματικά ή απλά κάνει αυτό που του λέει εκείνος να κάνει. Καταλήγοντας, η Χιλ λέει πως «η σειρά Jessica Jones είναι μία επαναστατική σειρά επειδή αναγνωρίζει τον περιστασιακό μισογυνισμό υπερβάλλοντας στις πιο καταστροφικές τάσεις του και εκθέτει τη διάχυτη τοξικότητα που υπάρχει μέσα σε αυτόν. Και όλα αυτά τα κάνει χωρίς να μετατρέπει τη σειρά σε πολιτική, αντί αυτού καθησυχάζεται στη γνώση πως πάρα πολλές γυναίκες θα συσχετιστούν με τις λεπτές διακρίσεις της υπόθεσής της».[97] Η Έιμι Τσέιμπερς, γράφοντας για την ιστοσελίδα The Science and Entertainment Laboratory, σημείωσε το πώς ο πρώτος κύκλος απομακρύνθηκε από τον σεξισμό ακόμα περισσότερο σε σχέση με τα κόμικ, αλλάζοντας τις ικανότητες του Kilgrave. Στα κόμικ οι ικανότητες του Kilgrave βασίζονται στις φερομόνες και επηρεάζουν μόνο γυναίκες, ενώ στη σειρά έχει την ικανότητα να επηρεάζει εξίσου γυναίκες και άντρες, υποδεικνύοντας πως «η αδυναμία δεν σχετίζεται με το φύλο».[16]

Η Κουάμε Όπαμ από την ιστοσελίδα The Verge, επέλεξε να εξετάσει το θέμα του βιασμού και τη φύση της συναίνεσης που παρουσιάζεται στον πρώτο κύκλο. Συγκρίνοντας τη σειρά Jessica Jones με άλλες τηλεοπτικές σειρές που απεικόνισαν το θέμα του βιασμού (Game of Thrones, Orange Is the New Black και Outlander), η Όπαμ θεώρησε πως «από τη στιγμή που ο βιασμός είναι ένα από τα βασικά θέματα της σειράς, δεν χρειάζεται ποτέ να το δούμε... ο βιασμός αποτελεί ένα θεμελιώδες μέρος του κειμένου και η παρουσία του είναι σταθερή. Ακόμα και αν είναι αόρατος, είναι πάντα εκεί». Θεώρησε επίσης πως ο πρώτος κύκλος πήρε τον χρόνο του να εξετάσει το πώς συμβαίνει ο βιασμός και τι σημαίνει, ειδικά όσον αφορά την εξουσία και τη συναίνεση, καταλήγοντας: «Η σειρά Jessica Jones μεταφέρει τη συζήτηση για τον βιασμό ένα βήμα πιο μπροστά αντιμετωπίζοντάς το ως ένα πολύπλοκο θέμα το οποίο αξίζει να διερευνηθεί, παρά ως κάτι που θα κάνει απλά την ιστορία πιο ενδιαφέρουσα...Ίσως δεν χρειάζεται να τον βλέπουμε για να καταλάβουμε το πόσο βίαιη πράξη είναι. Ίσως είναι καλύτερα να ξοδεύουμε την ενέργειά μας σκεπτόμενοι στο γιατί συμβαίνει εξαρχής».[98] Η Λίλη Λουφμπόροου από την εφημερίδα The Guardian ασχολήθηκε επίσης με την απεικόνιση του βιασμού και της συναίνεσης στον πρώτο κύκλο, σημειώνοντας τις επιπλοκές που έρχονται μαζί με το να λέει ο Kilgrave στα θύματά του το πώς να αισθανθούν και όχι απλά το τι να κάνουν και αναφέρει: «Όσο εξαιρετική κι αν φαίνεται η δύναμη του Kilgrave, το ηθικό τέλμα που δημιουργεί είναι πολύ συνηθισμένο. Είναι η κατάσταση όπου το θύμα του βιασμού έφτασε σε οργασμό κατά τη διάρκεια της επίθεσής του. Είναι η κατάσταση όπου ο στρατιώτης εκπαιδεύεται να σκοτώνει ακόμα κι όταν υποπτεύεται πως οι στόχοι του είναι αθώοι. Είναι η κατάσταση όπου μία κακοποιημένη γυναίκα επιστρέφει στον βασανιστή της και παραμένει μαζί του «με τη θέλησή της». Είναι η κατάσταση όπου...οποιοδήποτε άτομο που συναινεί, ανεξάρτητα από την περίσταση, συναινεί και στο να παραιτηθεί από τη συγκατάθεσή του στο μέλλον». Η Λουφμπόροου ασχολήθηκε επίσης με τον χαρακτήρα του Σίμπσον, συγκρίνοντας τη δύναμη που του προσφέρει το κόκκινο χάπι με τους αντι-φεμινιστές 'red pillers' (κόκκινα χάπια) και σημειώνει πως η χρήση των χαπιών «δεν τον καθιστά μόνο επικίνδυνα παραληρηματικό, αλλά τόσο εντελώς αντίθετο προς τη φύση και την πραγματικότητα που θα φτάσει ακόμα μέχρι και να ξεχάσει να αναπνεύσει αν δεν αντιδράσει στις επιπτώσεις του χαπιού».[99]

Η σειρά Jessica Jones συμπεριλήφθηκε σε αρκετές λίστες Καλύτερων/Τοπ σειρών για το 2015. Κατέλαβε την 1η θέση (μαζί με τη σειρά Daredevil) στη λίστα του περιοδικού People,[100] τη 2η θέση στη λίστα της εφημερίδας The Star-Ledger[101] και στη λίστα της Κέιτ Έρμπαντ (8η για Έρικ Κον) από την ιστοσελίδα IndieWire,[102] την 3η θέση στη λίστα του εθνικού δημόσιου ραδιοφώνου NPR,[103] την 4η θέση στη λίστα της ιστοσελίδας ScreenCrush,[104] την 5η θέση στη λίστα της ιστοσελίδας Digital Spy,[105] την 6η θέση στη λίστα του περιοδικού Complex,[106] την 7η θέση στη λίστα της ιστοσελίδας Vulture,[107] την 9η θέση στη λίστα του περιοδικού Slate[108] και την 11η θέση στη λίστα της εφημερίδας TV Guide.[109] Συμπεριλήφθηκε επίσης και σε λίστες χωρίς κατάταξη όπως τη λίστα του Μορίν Ράιαν από το περιοδικό Variety,[110] τη λίστα της Μαίρη ΜακΝαμάρα από την εφημερίδα Los Angeles Times,[111] τη λίστα του περιοδικού The Week[112] και τη λίστα του περιοδικού Wired.[113]

Τον Δεκέμβριο του 2015, η ιστοσελίδα IGN ονόμασε τη σειρά Jessica Jones την καλύτερη πρωτότυπη σειρά του Netflix που κυκλοφόρησε μέχρι εκείνη τη στιγμή,[114] ενώ ο Τζεφ Τζένσεν από το περιοδικό Entertainment Weekly την ονόμασε τη 10η καλύτερη νέα τηλεοπτική σειρά του 2015.[115] Το περιοδικό The Atlantic ονόμασε το επεισόδιο «AKA WWJD?» ως ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά επεισόδια του 2015.[116] Επιπρόσθετα, η σειρά Jessica Jones ήταν η δεύτερη πιο δημοφιλής τηλεοπτική σειρά στο Google (στο θέμα αναζήτησης) για το 2015.[117]

Έτος Βραβεία Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα
2015 TVLine[118] Καλύτερη Ερμηνεία της Εβδομάδας Κρίστεν Ρίτερ (για το επεισόδιο «AKA You're a Winner!») Νίκη
2016 Βραβεία People's Choice[119] Αγαπημένος Τηλεοπτικός Ηθοποιός Sci-Fi/Φαντασίας Ντέιβιντ Τένναντ Υποψηφιότητα
Τηλεοπτικά Βραβεία Critics' Choice[120] Καλύτερη Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά Κρίστεν Ρίτερ Υποψηφιότητα
Βραβεία Dorian[121] Τηλεοπτική Ερμηνεία της Χρονιάς – Γυναίκα Ηθοποιός Κρίστεν Ρίτερ Υποψηφιότητα
Βραβεία Empire[122] Καλύτερη Τηλεοπτική Σειρά Jessica Jones Υποψηφιότητα
Βραβεία Peabody[123] Διασκέδαση και Παιδικά Προγράμματα Jessica Jones Νίκη
Βραβεία Nebula[124] Βραβείο Ray Bradbury για Καλύτερη Δραματική Παρουσίαση Σκοτ Ρέινολντς, Μελίσα Ρόζενμπεργκ
και Τζέιμι Κινγκ (για επεισόδιο «AKA Smile»)
Υποψηφιότητα
Βραβεία Webby[125] Ειδικό Επίτευγμα: Καλύτερη Ηθοποιός Κρίστεν Ρίτερ Νίκη
Βραβεία Glamour[126] Διεθνής Τηλεοπτική Ηθοποιός Κρίστεν Ρίτερ Νίκη
Βραβεία Saturn[127][128] Β' Αντρικός Ρόλος στην Τηλεόραση Ντέιβιντ Τένναντ Υποψηφιότητα
Α' Γυναικείος Ρόλος στην Τηλεόραση Κρίστεν Ρίτερ Υποψηφιότητα
Καλύτερη Νέα Τηλεοπτική Σειρά Jessica Jones Υποψηφιότητα
Βραβεία Television Critics Association[129] Εξαιρετικό Νέο Πρόγραμμα Jessica Jones Υποψηφιότητα
Βραβεία Hugo[130] Καλύτερη Δραματική Παρουσίαση - Σύντομης Μορφής Επεισόδιο «AKA Smile» Νίκη
Βραβεία Gotham[131] Breakthrough Σειρά – Μακράς Μορφής Jessica Jones Υποψηφιότητα
  1. Friedlander, Whitney (17 Ιανουαρίου 2016). «Jessica Jones Renewed for Season 2 on Netflix». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. «Shows A-Z - marvel's jessica jones on netflix». The Futon Critic. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. 3,0 3,1 Andreeva, Nellie (4 Δεκεμβρίου 2014). «Krysten Ritter Nabs Lead In Marvel's Jessica Jones». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. 4,0 4,1 Marc Strom (22 Δεκεμβρίου 2014). «Mike Colter to Star as Luke Cage in Marvel's A.K.A. Jessica Jones». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014. 
  5. 5,0 5,1 «Rachael Taylor the Latest to Join Marvel's A.K.A. Jessica Jones». Marvel.com. 29 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Strom, Marc (19 Φεβρουαρίου 2015). «Three More Join Marvel's A.K.A. Jessica Jones for Netflix». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2015. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 Dyce, Andrew (23 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones Easter Eggs, Marvel Connections, & Comic Nods». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  8. 8,0 8,1 Maglio, Tony· Sneider, Jeff (2 Φεβρουαρίου 2015). «Carrie-Anne Moss Joins Marvel-Netflix's Jessica Jones». TheWrap. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  9. 9,0 9,1 9,2 Brownfield, Paul (10 Οκτωβρίου 2015). «Jessica Jones Details Revealed, Full Pilot Shown – New York Comic Con». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  10. 10,0 10,1 «David Tennant Joins Marvel's A.K.A. Jessica Jones for Netflix». Marvel.com. 26 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2015. 
  11. 11,0 11,1 Nemiroff, Brianne (18 Νοεμβρίου 2015). «Meet Susie Abromeit of Netflix's "Jessica Jones"!». Viva Glam Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  12. 12,0 12,1 Reiher, Andrea (20 Νοεμβρίου 2015). «Hey, it's that guy! How you know Jeri Hogarth's wife on Jessica Jones». Zap2it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2015. 
  13. 13,0 13,1 Friedman, Liz; Reynolds, Scott (Νοέμβριος 2015). «AKA It's Called Whiskey». Jessica Jones. Netflix. 
  14. 14,0 14,1 14,2 Yeoman, Kevin (20 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones is Marvel's Most Compelling Series Yet». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Castaneda, Anthony (23 Νοεμβρίου 2015). «"Marvel's Jessica Jones" review». Examiner.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2016. 
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 Chambers, Amy C. (14 Δεκεμβρίου 2015). «Jessica Jones: Science, Realism, & Netflix». The Science and Entertainment Laboratory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  17. 17,0 17,1 Lovett, Jamie (6 Σεπτεμβρίου 2017). «Rosario Dawson Confirmed For Jessica Jones». Comic Book. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  18. Lieberman, David· Andreeva, Nellie (7 Νοεμβρίου 2013). «Netflix Picks Up Four Marvel Live-Action Series & A Mini Featuring Daredevil, Jessica Jones, Iron Fist, Luke Cage For 2015 Launch». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  19. Couch, Aaron (12 Νοεμβρίου 2013). «Melissa Rosenberg to Oversee Marvel's Jessica Jones Series for Netflix». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  20. Andreeva, Nellie (12 Νοεμβρίου 2013). «Melissa Rosenberg To Shepherd Marvel's Jessica Jones Series For Netflix». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  21. Schneider, Micheal (17 Δεκεμβρίου 2010). «'Twilight' screenwriter sets Marvel adaptation for TV». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2020. 
  22. 22,0 22,1 Radish, Christina (29 Ιουλίου 2015). «JESSICA JONES: Melissa Rosenberg and Jeph Loeb Talk Characters, Tone, Action and More». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  23. 23,0 23,1 23,2 Marc Strom (5 Δεκεμβρίου 2014). «Krysten Ritter to Star in Marvel's A.K.A. Jessica Jones». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014. 
  24. Jayson, Jay (8 Ιουνίου 2015). «Confirmed! Marvel Drops AKA From Jessica Jones Title». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  25. 25,0 25,1 «Marvel's Netflix Series to Film in New York City». Marvel.com. 26 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014. 
  26. David Tennant on "Jessica Jones". AOL Build. 17 Νοεμβρίου 2015. Συμβαίνει στα 9:50. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2015. 
  27. Goldberg, Matt (14 Οκτωβρίου 2015). «Carrie-Anne Moss and Mike Colter Talk Jessica Jones and Luke Cage at NYCC». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  28. 28,0 28,1 John Boone (15 Ιουλίου 2015). «We Asked Marvel's Head of Television About Everything From Agent Carter to Iron Fist — And He Answered». Entertainment Tonight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  29. Fienberg, Daniel (22 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones Boss on Losing Carol Danvers, Exploring Rape Responsibly and Season 2». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  30. 30,0 30,1 30,2 Weintraub, Steve (12 Οκτωβρίου 2015). «Krysten Ritter & Showrunner Melissa Rosenberg Talk Jessica Jones at NYCC». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  31. Abrams, Natalie (12 Αυγούστου 2016). «Jessica Jones boss teases Jessica-Trish dynamic in season 2». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  32. Kurchaski, Joe (14 Απριλίου 2015). «Costume Design for Marvel's Daredevil on Netflix». Tyranny of Style. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  33. 33,0 33,1 33,2 33,3 Soo Hoo, Fawina (20 Νοεμβρίου 2015). «There Are No Superhero Costumes To Be Found In Jessica Jones, Netflix's Latest Marvel Adaptation». Fashionista. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  34. 34,0 34,1 34,2 Towers, Andrea (31 Δεκεμβρίου 2015). «Best of 2015: Jessica Jones costume designer talks creating a signature look». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022. 
  35. Blackmon, Joe (27 Απριλίου 2014). «Marvel Netflix Series Part Of Marvel Cinematic Universe, Available For Binge Watching According To Joe Quesada». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  36. Shaw-Williams, H. (6 Φεβρουαρίου 2015). «Marvel's 'A.K.A. Jessica Jones' Netflix Series Begins Filming; First Set Images». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  37. «Marvel TV head: Daredevil starts shooting in July, Jessica Jones next up». HitFix. 24 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2014. 
  38. Bord, Christine (4 Φεβρουαρίου 2015). «First filming location for AKA Jessica Jones in NYC this week!». On Location Vacations. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2015. 
  39. 39,0 39,1 Matsumoto, Neil (28 Δεκεμβρίου 2015). «Cinematographer Manuel Billeter on Shooting Netflix's Jessica Jones». Studio Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  40. Marc Strom (1 Σεπτεμβρίου 2015). «This Week In Marvel Episode 200.5 With Clark Gregg, Krysten Ritter And More» (Podcast). Marvel.com. Events occur between 46:00–48:00. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  41. 41,0 41,1 41,2 Marya, Radhika (22 Δεκεμβρίου 2015). «7 Things You Didn't Know About Filming Jessica Jones in New York City». DNAInfo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  42. Christopher (1 Δεκεμβρίου 2015). «NYC Film Locations for Jessica Jones, Netflix's New Marvel Series». Untapped Cities. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  43. «Jessica Jones». Shade VFX. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
  44. Fussell, Sidney (25 Ιανουαρίου 2016). «Meet the 'digital ninjas' behind the special effects in 'Daredevil' and 'Jessica Jones'». Tech Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  45. «Sean Callery to Score Marvel's Jessica Jones». Film Music Reporter. 10 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  46. Composing Music for Homeland and Jessica Jones. Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  47. (2016-06-03). Marvel Music Releases Marvel's Jessica Jones Soundtrack. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2022-02-15.
  48. 48,0 48,1 Anthony Couto (6 Ιουνίου 2016). «Comic Reel: Wan Hypes "Aquaman" Villains; Marvel Releases "Jessica Jones" Soundtrack». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  49. «Jessica Jones (Original Soundtrack)». Apple Inc. 3 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  50. Abrams, Natalie (28 Ιουλίου 2015). «Marvel's Jessica Jones is 'incredibly flawed'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  51. 51,0 51,1 Myles Aronowitz (20 Νοεμβρίου 2015). «Everything you need to know before binge-watching "Jessica Jones"». CBS News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  52. Tassi, Paul (22 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones Makes Me Question The Point Of The Marvel Cinematic Universe». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  53. Francisco, Eric (15 Ιανουαρίου 2016). «Jessica Jones Doesn't Need Season Two». Inverse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  54. Steinbeiser, Andrew (6 Σεπτεμβρίου 2017). «Ahead Of AKA Jessica Jones, Alias Receives New Trade Paperback Collections». ComicBook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  55. Cavanaugh, Patrick (6 Οκτωβρίου 2015). «Jessica Jones Puts the Pieces Together in New Teaser». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  56. Chitwood, Adam (8 Οκτωβρίου 2015). «Jessica Jones: David Tennant Is Creepy as Hell in New Teaser Trailer». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  57. 57,0 57,1 Arrant, Chris (7 Οκτωβρίου 2015). «Bendis & Gaydos Return With New Jessica Jones Book – Today». Newsarama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  58. 58,0 58,1 Strom, Marc (10 Οκτωβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones Takes Over New York Comic Con». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015. 
  59. Brian Michael Bendis (w), Michael Gaydos (a), Rico Renzi (col), VC's Joe Sabino (let), Darren Sanchez (ed). Marvel's Jessica Jones 1 (Οκτώβριος 2015), New York, NY: Marvel Comics
  60. White, Brett (10 Οκτωβρίου 2015). «NYCC: "Jessica Jones" & "Daredevil" Collide at Marvel/Netflix Panel». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  61. «NYCC 2015: Uber Helps You Ride Like A Super Hero». Marvel.com. 9 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015. 
  62. Damore, Meagan (25 Οκτωβρίου 2015). «Promising "Jessica Jones" Trailer Suggests Show Could Bring MCU To New Depths, Heights». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  63. Leeds, Sarene (10 Νοεμβρίου 2015). «New Trailer for Marvel's Jessica Jones Promises More Danger, More Darkness». The Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2015. 
  64. Rothman, Michael (17 Νοεμβρίου 2015). «GMA 40 for 40: Everything You Need to Know About Marvel's Jessica Jones». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  65. 65,0 65,1 Petski, Denise (10 Σεπτεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones Gets Premiere Date». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  66. «Marvel's Jessica Jones». Netflix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2016. 
  67. Γεράκου, Γιώτα (8 Ιανουαρίου 2015). «Το Netflix εξηγεί τα προγραμματιστικά του σχέδια για τις σειρές της Marvel». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  68. Γεράκου, Γιώτα (29 Ιουλίου 2015). «Το Netflix επιβεβαιώνει την κυκλοφορία του Jessica Jones μέσα στο 2015». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  69. Damore, Meagan (7 Δεκεμβρίου 2016). «Netflix To Brighten Marvel TV's World By Re-Releasing Its Shows In HDR». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  70. Andreeva, Nellie (11 Φεβρουαρίου 2022). «Disney Preps Plans For Netflix's 'Daredevil', 'Jessica Jones', 'Luke Cage' & Co. As It Is Set To Regain Control Of Marvel Series». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  71. Jon Arvedon (23 Φεβρουαρίου 2022). «Daredevil, Punisher and More Marvel Netflix Shows Land at Disney+ - In Canada». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  72. Remley, Hilary (24 Φεβρουαρίου 2022). «'Daredevil', 'The Punisher', and Other Marvel Netflix Shows Moving to Disney+ in Canada». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  73. «Jessica Jones: The Complete First Season Blu-ray». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  74. «Marvel's Jessica Jones: Season 1 – Zavvi Exclusive Limited Edition Steelbook Blu-ray». Zavvi. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  75. «Jessica Jones – Season 1». JB Hi-Fi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  76. Littleton, Cynthia (13 Ιανουαρίου 2016). «Jessica Jones, Narcos, Master of None Viewership Revealed as NBC Exec Asks For 'Perspective'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  77. James Hibberd (17 Ιανουαρίου 2016). «Netflix slams NBC's attempt to reveal their ratings: 'Remarkably inaccurate'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  78. Ault, Susanne (28 Απριλίου 2016). «Data: U.S. Millennials Watch Netflix Series More Than Broadcast TV Hits». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  79. Spangler, Todd (18 Αυγούστου 2017). «Netflix's Marvel's The Defenders Poised for Binge-Viewing Pop, Data Indicates». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  80. Spangler, Todd (20 Σεπτεμβρίου 2017). «Netflix Marvel's The Defenders Is Least-Viewed Among Marvel Street-Hero Series in Debut Month, Study Finds». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  81. 81,0 81,1 Ryan, Maureen (17 Νοεμβρίου 2015). «TV Review: Marvel's Jessica Jones». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  82. 82,0 82,1 McNamara, Mary (17 Νοεμβρίου 2015). «Review: Marvel's astounding Jessica Jones rewrites the definition of superhuman». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  83. «Marvel's Jessica Jones: Season 1 (2015)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  84. «Marvel's Jessica Jones : Season 1». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  85. 85,0 85,1 Γεράκου, Γιώτα (12 Οκτωβρίου 2015). «NYCC 2015: Η Jessica Jones είναι το πιο ώριμο project της Marvel μέχρι τώρα». IGN Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.  Δείτε ολόκληρο το αγγλικό κείμενο εδώ
  86. George Marston (22 Οκτωβρίου 2015). «Review: Krysten Ritter Gives Command Performance in Stunning Jessica Jones Debut Episode». Newsarama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015. 
  87. Goldman, Eric (30 Οκτωβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones Episode 1: "AKA Ladies Night" Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  88. Valentine, Evan (11 Οκτωβρίου 2015). «Jessica Jones Pilot Review: Marvel Goes Even Darker in Their New Netflix Series». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  89. Trendacosta, Katharine (10 Οκτωβρίου 2015). «We Saw the First Episode of Marvel's Jessica Jones and Now We Want More». io9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  90. Riesman, Abraham (11 Οκτωβρίου 2015). «Jessica Jones Has Hot Sex and Nuanced Sexuality (Especially for a Marvel Show)». Vulture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  91. Jack Shepard (12 Νοεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones, first half review: 'David Tenant's Kilgrave could be the best on-screen comic book villain since Heath Ledger's Joker'». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  92. Barr, Merrill (12 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones Review: Marvel's Next Great Superhero Adventure Takes Flight In Awesome Fashion». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  93. Patten, Dominic (12 Νοεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones Review: Netflix Series Wonderfully Dark & Villainous». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  94. Fienberg, Daniel (10 Νοεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones: TV Review». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  95. Maerz, Melissa (12 Νοεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones: EW review». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  96. Goldman, Eric (22 Νοεμβρίου 2015). «Marvel's Jessica Jones: Season 1 Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2015. 
  97. Hill, Libby (24 Νοεμβρίου 2015). «'Smile'! How a villain's phrase in Jessica Jones exposes modern-day sexism». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  98. Opam, Kwame (23 Νοεμβρίου 2015). «On Jessica Jones, rape doesn't need to be seen to be devastating». The Verge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  99. Loofbourow, Lili (27 Νοεμβρίου 2015). «Jessica Jones: shattering exploration of rape, addiction and control». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  100. Gliatto, Tom (16 Δεκεμβρίου 2015). «Best of 2015 People Picks the Best TV Shows of 2015». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  101. Hyman, Vicki (23 Δεκεμβρίου 2015). «Top 10 TV shows of 2015». The Star-Ledger. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  102. «The Best Films and TV Shows of 2015, According to Indiewire's Staff». Indiewire. 11 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  103. Deggans, Eric (27 Δεκεμβρίου 2015). «The Best Television Of 2015». NPR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  104. Fitzpatrick, Kevin (17 Δεκεμβρίου 2015). «The Best TV Shows of 2015». ScreenCrush. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  105. Jeffery, Morgan· Dibdin, Emma· Eames, Tom (18 Δεκεμβρίου 2015). «Digital Spy's best TV of 2015: Our top 5 – and No.1 show of the year – revealed». Digital Spy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  106. Kim, Kristen Yoonsoo (14 Δεκεμβρίου 2015). «The Best TV Shows of 2015». Complex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  107. Seitz, Matt Zoller (6 Δεκεμβρίου 2015). «The 10 Best TV Shows of 2015». Vulture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  108. «The 25 Best TV Shows of 2015». Slate Magazine. 8 Δεκεμβρίου 2015. σελ. 4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  109. «The Best TV Shows of 2015». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  110. Ryan, Maureen (7 Δεκεμβρίου 2015). «The Top 20 TV Shows of 2015». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  111. McNamara, Mary (11 Δεκεμβρίου 2015). «Game of Thrones, Gotham, Parks and Rec and Transparent among 2015's best TV shows». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  112. «The best TV shows we watched in 2015». The Week. 22 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  113. Thurm, Eric (2015-12-30). «The 15 Best TV Shows of 2015». Wired. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-01-01. https://web.archive.org/web/20160101035048/https://www.wired.com/2015/12/15-best-tv-shows-2015/#slide-9. Ανακτήθηκε στις 2022-02-17. 
  114. Fowler, Matt (16 Δεκεμβρίου 2015). «Top 10 Netflix Original Series». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  115. Jensen, Jeff (9 Δεκεμβρίου 2015). «The 10 Best New Shows of 2015: Jeff Jensen's Picks». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2015. 
  116. Cruz, Lenika (18 Δεκεμβρίου 2015). «The Best Television Episodes of 2015». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  117. Hines, Ree (16 Δεκεμβρίου 2015). «Google reveals its Year in Search results for 2015». Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  118. «Performer of the Week: Krysten Ritter». TVLine. 26 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  119. «People's Choice Awards 2016: See the Full List of Winners Here». Billboard. 6 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  120. Rosen, Christopher (17 Ιανουαρίου 2016). «Critics' Choice Awards 2016 winners: Spotlight, Mad Max, Leonardo DiCaprio, and more». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  121. Kilday, Gregg (12 Ιανουαρίου 2016). «Carol Earns Multiple Mentions as Dorian Award Nominees Are Unveiled». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  122. Simpson, George (20 Μαρτίου 2016). «Star Wars: The Force Awakens Tops 2016 Empire Awards Winners». Screen Rant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  123. «75th Annual Entertainment & Children's Programming Winners». Peabody Awards. 22 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  124. Liptak, Andrew (14 Μαΐου 2016). «Women Swept The 2015 The Nebula Awards». io9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  125. «2016 Webby Award Winner Krysten Ritter». Webby Awards. 16 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  126. Bayley, Leanne (8 Ιουνίου 2016). «Here's who won what at the GLAMOUR Awards». Glamour. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 
  127. Mueller, Matthew (24 Φεβρουαρίου 2016). «Saturn Awards 2016 Nominees Announced». Comicbook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  128. Keene, Allison. «'Star Wars: The Force Awakens,' 'The Walking Dead' Dominate 42nd Saturn Awards». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  129. Calvario, Liz (6 Αυγούστου 2016). «'The People v. O.J. Simpson' Tops Television Critics Association Awards». IndieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  130. Morgan, Cheryl (20 Αυγούστου 2016). «2016 Hugo Awards Announced». The Hugo Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 
  131. Erbland, Kate (28 Νοεμβρίου 2016). «Gotham Awards 2016: Complete Winners List». IndieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]